※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
Kızıl Nilüfer Köşkü etrafındaki bariyer, mevsimler boyunca gece gündüz parıldayıp ışık saçtı. İçinde olanlar içeride kaldı, dışında olanlar dışarıda.
Beş yıl göz açıp kapayıncaya kadar geçti, dünya bir atlıkarınca feneri1 gibi dönüyor, her güneş, her ay değişiyordu.
Çay evlerinde, tarih kitaplarında… o yıllar, anlatılan hikâyeler, yazılan satırlar haline geldi.
Geçmişe bakınca––––
Chu Wanning’in inzivaya çekildiği ilk yıl, müridi Mo Ran dağdan aşağı inerken, Xue Meng ve Shi Mei, Sisheng Tepesi’nde kalmıştı ve her biri kendi kendine uygulama yapıyordu.
O yıl, Mo Ran’in el yazısı biraz daha iyi hale geldi, Xue Meng dokuzuncu Sükûn Kılıç düzeyine geçti ve Shi Mei, yılın sonunda tıp klanı Guyue’ye’ye giderek çok şey öğrenmeye başladı.
Bu süre zarfında Mo Ran, Yizhou’daki tuz tüccarı Chang ailesini ziyaret etmişti ve Chang-gongzi’yla kişisel meseleler için görüşmek istediğinde, Chang-gongzi’nın sadece birkaç gün önce aniden vefat ettiğini öğrenmişti. Yeraltı Dünyası’nda Chang-gongzi’nın sahte Gouchen ile işbirliği içinde olduğunu öğrendikten sonra, Mo Ran ondan bazı bilgiler almayı ummuştu, ancak avı onun önündeydi ve tanığı ortadan kaldırmıştı ––– cesedi bile kül olmuştu.
Çıkmaza düşmüştü.
Chu Wanning’in inzivaya çekilmesinin ikinci yılında, efsun dünyası, Xue Meng’in birinci, Mei Hanxue’nin ikinci ve Nangong Si’nın üçüncü olduğu Ruhani Dağ Yarışması’nı düzenledi. Shi Mei, aşağı efsun aleminde hasta ve yaralılara yönelirken, Mo Ran diyar diyar dolaştı, kötü canavarları öldürdü ve gittiği her yerde iyilikler yaptı, efsun uygulamak için dağlara çekilmeden önce iz bırakmadan kayboldu.
Chu Wanning’in inzivasının üçüncü yılı, Yin enerjisiyle dolu bir hayalet yılına denk geldi. Geçmişte Kelebek Kasabası’ndaki kanlı savaşın meydana geldiği bariyer zayıfladı, hayaletler ve canavarlar yaşayanlar dünyasına girerek insanları korkuttu. Xue Meng liderliğindeki Sisheng Tepesi’nin müritleri, tehdidi bastırmak için savaştı. Durum, kötü hayaletler gökleri sararken olduğu kadar korkunç olmasa da yine de felaket bir sefalet ve yoksulluk yılıydı.
Geniş ve kalabalık olan yukarı efsun alemi, kendini korumayı seçti. Dokuz büyük klanından her biri, yukarı ve aşağı efsun alemleri arasındaki sınırı korumak için yüzlerce mürit gönderdi ve hem canavarların hem de mültecilerin doğuya doğru hareket etmesini engelleyen iblis kovucu bir duvar inşa etti.
Aşağı efsun alemlerinden gelen tüm yoksul kaçakların duvardan girişi reddedildi ve gidecek hiçbir yerleri kalmadı, sınır savunması hem hayaletleri hem de insanları dışarıda tutmuştu. Ve böylece duvarların içinde huzur ve sükûnet vardı, cesetler ise hemen dışarıda yere yığılmıştı. Xue Zhengyong defalarca yukarı efsun alemiyle müzakere etmeye çalıştı, ama işe yaramadı. O yıl Kelebek Kasabası’ndaki Sisheng Tepesi müritleri tarafından dökülen kanın tamamı doğuya doğru aktı.
Dağlarda inzivaya çekilerek efsun uygulayan Mo Ran, yıl sonunda amcasından bir mektup aldı. Shu bölgesinde sorun olduğunu öğrenerek dünyaya döndü.
Chu Wanning’in inzivasının dördüncü yılı.
Mo Ran ve Xue Meng yan yana savaştılar, Sisheng Tepesi’nin iki genç efendisi, aşağı efsun aleminde savaşa liderlik ederek şeytani canavarları yeryüzünden kovdu. Son savaş sırasında, bir kez daha Kelebek Kasabası’nda, Xue Ziming yüzlerce ve binlerce hayalet ve iblisi yok ederken, Mo Weiyu da kötülüğü tek başına mühürleyerek Semavi Yarık’ı tamir etti.
Daha sonra, yukarı efsun alemi sınır savunmasını kaldırdı ve aşağı efsun alemi halkının girmesine izin verdi.
Xue Meng ve Mo Ran dünya çapında ünlendi, ilki, prestiji hiç kimseye eş olmayan Zümrüdüanka Oğlu idi, ikincisi ise Semavi Yarık’ı tıpkı Chu Wanning’inki gibi bariyer teknikleriyle onardığından, “Mo-zongshi” olarak biliniyordu.
Ve böylece zaman aktı, her şey sürekli değişiyordu.
Xue Meng, Ruhani Dağ Yarışması’nda kendisine bir isim yapmış olsa da bunun aklını karıştırmasına izin vermedi ve gençliğinde olduğu gibi kayıtsız da kalmadı. Bunun yerine, yaz, kış, hatta hasta olduğunda dahi elinden gelen her fırsatta efsun ve idman için özenle bambu ormanına gitti.
Shizun’un, kutsal bir silah olmasa bile göklerin sevgilisinin hâlâ göklerin sevgilisi olduğunu söylediği sözleri hatırladı. Doğuştan sahip olduğu avantajlar artık onu ortalamanın üstüne koymak için yeterli değildi ve şimdi bir dezavantajı telafi etmek için daha çok çalışması gerekiyordu.
Bazen, bir dizi kılıç tekniğini tamamladıktan sonra, yere inip başını çevirdiğinde, bambudan sızan güneş ışığında, kayanın üzerinde oturup bir yaprakla ıslık çalan küçük bir figürü görür gibi oluyordu.
Ve sonra küçülen Chu Wanning’in, onu ormanda kılıcıyla çalışırken seyrettiği ve ıslıklı bir ezgiyle ritmine rehberlik ettiği o günü düşünmeden edemiyordu.
Xue Meng, başı hâlâ dönükken hatırladığı melodiyi neredeyse duyabiliyordu.
Böylece gözlerini kapattı, nefesini kesip konsantre oldu, sonra solmuş bir bambu yaprağı aşağıya doğru süzülmeye başladığında tekrar açtı. Longcheng, kılıcın bir parıltısı gözlerine yansırken vızıldadı, kılıcın gölgesi kasıtlı olarak uzayıp geri çekiliyordu, vururken gelgit dalgaları ve yıldırım gibi çevikti, geri çekilirken sonsuz gökyüzündeki kar fırtınası gibi ihtiyatlıydı.
Longcheng geri çekilip bir kez daha dik durduğunda, o solmuş yaprak parçası çoktan milyonlarca küçük parçaya bölünmüş, sessizce ayaklarının dibine konmuştu.
Başı öne eğik haldeyken, neredeyse hâlâ o aptal genç çocuk gibiydi.
Ama yukarı baktığında, o düz kaşlar ve berrak, sabit gözler nehirle denizin buluşması gibiydi, geniş açıklığa akan süratli akarsuydu, sınırsız bir sükunete eriyordu.
Beş yıl olmuştu.
Xue Meng kılıcını kaldırdı ve donuk kenarını beyaz bir bezle sildi. Uzaktan gelen telaşlı ayak sesleriyle kesintiye uğradığında kılıcı kınına geri sokmak üzereydi, ardından bir mürit aceleyle geldi durmadan bağırıyordu, “Genç Efendi! Genç Efendi!”
“Ne oldu?” Xue Meng kaşlarını çattı. “Soğukkanlılığın nerede? Aklını başına al. Ne oldu?”
“Kızıl Nilüfer Köşkü–––” Müridin yüzü kıpkırmızı kesilmişti ve ne kadar hızlı koştuysa nefesini bile düzene sokamıyordu. “U, Usta Huaizui gitti! Kı, Kıdemli Yuheng––––u, uyandı!!!!”
Yüz savaşın emektarı Longcheng, bir kılang sesiyle sahibinin elinden yere düştü.
Xue Meng’ın yakışıklı, açık tenli yüzünden tüm renk çekildi ve ardından hızlıca parlak kırmızıya döndü, ağzı sessizce açılıp kapandı, sonra kendi silahını bile yerde unutarak Sisheng Tepesi’nin güney zirvesine doğru hızla koştu. Yoldaki bir kayanın üzerine neredeyse takılıyordu, tökezleyip sendeledi.
“SHIZUN!!! SHIZUN!!!!!!”
Xue Ziming bir başkasına soğukkanlılık hakkında ders vermiş olmasına rağmen, kendininkini yere sermekte hiç vakit kaybetmemişti.
Tam Xue Zhengyong dışarı adım attığı sırada Kızıl Nilüfer Köşkü’ne ulaştı. Geniş bir şekilde sırıtan Xue Zhengyong, hayatı buna bağlıymış gibi koşan oğlunu daha içeri adım bile atamadan engelledi.
Xue Meng çıldırdı. “Baba!”
“Pekâlâ, pekâlâ, Yuheng’ı görmek istediğini biliyorum,” dedi Xue Zhengyong gülümseyerek. “Ama yeni kendine geldiğinden yorgun ve tekrar uyumadan önce benimle sadece biraz konuştu. Shizunun dinlenmesini bölmek istemezsin tabii ki, hım?”
Xue Meng bocaladı. “Yani, evet, ama…” Ama beş yıl beklemek gerçekten çok zordu ve Shizun’a söylemek istediği çok şey vardı; Shizun’a Ruhani Dağ Yarışması’nda nasıl birinciliği kazandığını, yere serdiği tüm hayaletleri ve iblisleri anlatmak için hemen şimdi oraya koşmayı çok istiyordu…
“Şimdi mantıklı ol.”
“…” ‘Mantıklı ol’ ifadesi Xue Meng’ın zayıf noktasıydı ve her zaman dinlemesini sağlardı. Uzun bir iç çekti ve yanından geçip girmeye çalışmayı bıraktı, ancak görmek için boynunu öyle bir uzatmıştı ki iri babasından ve hafif aralıklı kapıdan yataktaki kişiye bir göz atabilmişti.
Xue Meng dudaklarını birbirine bastırdı, hâlâ pes etmiyordu. “Sadece içeri girip Shizun’a bir bakabilir miyim, hiçbir şey söylemeyeceğim.”
“Ne zaman mutlu olsan fena halde gürültü çıkaran biri oluşunla mı?” Xue Zhengyong ona bir bakış attı. “Ruhani Dağ Yarışması’nda nasıl kazandığını ve yabancıların önünde soğukkanlı davrandığını, ancak eve döner dönmez dört, beş gün boyunca bu konuda bağrındığını, önüne gelen herkese Nangong Si’yı kurdunun üstünden nasıl tekmelediğini anlatmayı kesmediğini unuttuğumu sanma, o kadar çok anlattın ki Mengpo Salonu’ndaki Li Teyze bile hikâyeni kelimesi kelimesine anlatabilir. Sen mi? Hiçbir şey söylememek mi? Hah!”
“…Peki.”
Xue Meng somurttu.
“Babam haklı.”
“Elbette, baban daha önce ne zaman yanıldı?”
Xue Meng suratını asmıştı ama yine de kendine hâkim olamayıp bilmek istiyordu. “Baba, Shizun nasıl?”
“Çok iyi, Usta Huaizui, Kalp Söken Söğüt’ten kalan zehri bile halletti.”
“Ah, yani Shizun artık küçük bir shidiye dönüşmeyecek mi?”
“Haha, hayır.”
Xue Meng, Xia Sini’yi bir daha göremeyeceği için biraz hayal kırıklığına uğrayarak başını kaşıdı.
“O zaman, peki ya geri kalanı? İyi hissediyor mu?””
“Endişelenme, o iyi. İyi olmayan tek şey, beş yıldır uyuduğunu anladığında yüzündeki ifadeydi.” Xue Zhengyong, Chu Wanning’in ifadesini hatırlarken kıkırdamadan edemedi. “İyi ki hâlâ yorgun, yoksa şimdiye beni kızartmıştı. Oh evet, bahsetmişken––––“
Birden bir şey düşünerek, Xue Meng’a, “Meng-er, bana bir iyilik yap. Senin shizun, dünyadan uzun süre uzak kaldığı için epey şeyi kaçırdı; onu kendimizce aydınlatmaya çalışmak bizim için çok fazla laf demek ve onun da hepsini dinlemesi yorucu olacaktır. Şuna ne dersin, annenden biraz para iste, sonra Wuchang Kasabası’ndan kitap satın almak için dağdan aşağı bir geziye çık. Büyük ya da küçük her şeyi yazdıkları o günlükümsü kitaplar yok mu? Ona okuması için birkaç tane getir.”
Xue Meng, gizli nedeni neredeyse koklayabiliyordu – yaşlı tilki babası gürültü yapacağını düşünmüştü ve işlerini yürütmek için onu dağdan kovmaya çalışıyordu.
Ama yine de bu işler Shizun içindi, bu yüzden… kabul edilemez değildi. Shizun şu anda zaten uyuyordu ve şimdi odaya giderse duygularını kontrol altında tutup tutamayacağından pek emin olmadığı doğruydu, bu yüzden koşturup onu uyandırmayla sonuçlanma şansı vardı…
Dolayısıyla gönülsüzce içini çekti ve mırıldandı, “İyi, o kokuşmuş kitapları alacağım.”
“Hem yukarı hem de aşağı efsun alemleri için birkaç farklı çeşit edin, ne de olsa Yuheng okumayı seviyor.”
“Tamam, olur.” Ve böylece Xue Meng kederli bir şekilde dağdan tek başına aşağı indi.
Xue Meng pek okuyucu değildi; Wuchang Kasabası’ndaki kitap standına gitti ve sağa sola bakındı, ancak sadece başlıklardan pek bir şey söyleyemiyordu, bu yüzden satıcıya “Amca2 efsun dünyasının son birkaç yıldaki son olayları anlatan herhangi bir kitabınız var mı? Bana birkaç tane getirir misiniz?
Zümrüdü Anka’nın Oğlu Xue Ziming’in kendisi olduğunu bilmese bile Sisheng Tepesi’nden birini görmekten oldukça heyecanlanan satıcı büyük bir coşkuyla, “Son olaylarla ilgili kitaplar mı? Tabii ki tabii ki. Hem tarihi vakayinamelere hem de kurgusal uyarlamalara, her türden biyografiye ve yıllıklara, bölgesel günlüklere, iblis bastırma kayıtlarına, hatta en ünlü on hikâye anlatıcısından el yazmalarına sahibim. Xianjun hangisini ister?”
Tüm bu gevezelik Xue Meng’ın başını ağrıttı, bu yüzden elini salladı ve “Sadece, sadece hepsini ver, para sorun değil,” dedi.
Bir işinsanının en sevdiği sözler “Seni seviyorum”, “Seni önemsiyorum” veya “Seni istiyorum” değil, “satın al”, “para sorun değil” ve “her biri”dir.
Satıcı hemen ağzı kulaklarına varana dek sırıttı, Xue Meng’in emrine cevap verirken ellerini ovuşturdu ve raftan kitapları toplamak için döndü. Yapacak daha iyi bir şeyi olmayan Xue Meng, stanttaki kitapların arasında gelişigüzel bir şekilde gezinmeye gitti ve oldukça ilginç görünen ince küçük bir kitapçığa rastladı – çevirdiği sayfayı okudu:
Efsun Dünyası Servet Sıralaması
Birincilik: Jiang Xi. Pozisyon: Yağmur-Çanı Adası Guyue’ye Sekti Lideri
İkincilik: Nangong Liu. Pozisyon: Linyi Rufeng Sekti Lideri
Üçüncülük: Ma Yun Pozisyon: Batı-Gölü Taobao3 Emlak Uzmanı
…
Böyle böyle, sayfanın tamamı küçük yazılarla kaplıydı.
Xue Meng, kendi rütbesini bulmaya can atarak hemen heveslendi, bu yüzden gözleri kaymaya başlayana kadar sayfayı dört, beş kez yukarı aşağı süzdü, ama yine de “Xue Meng” adını bulamadı.
Önce kederlendi sonra biraz kızdı, ama sonuçta vazgeçmedi, aramaya devam etmek için sayfayı çevirdi, ancak yalnızca birkaç isim ilerlemişti ki aşağıdaki satırı gördü:
“Zaman ve kaynak kısıtlamaları nedeniyle, sıralamalar yalnızca yüze kadar çıkıyor ve yüzden sonrası listelenmeyecek.”
Xue Meng, kitapçığı öfkeyle yere vurdu. “O kadar parasız mıyım????”
Satıcı yerinden sıçradı, şaşırdı ve sonra okuduğu kitabı görünce onu alırken aceleyle rahatlattı, “Sinirlenme, xianjun, bu sıralama kitapçıkları gönülsüz insanlar tarafından yazılmış ve üstelik, her bölgenin kendi baskısı dolaşıyor. Örneğin, Linyi’den bir tane alırsanız, beyefendi sıralamasında bir numara kesinlikle Nangong-zhangmen olacaktır. Bu sadece insanların zaman geçirmek için çevirttiği bir şey, kızmayın, kızmayın.”
Sözleri yeterince mantıklı görünüyordu ve Xue Meng kitapçığın geri kalanını oldukça merak ediyordu, bu yüzden huh-layıp onu satıcının elinden aldı ve düşünmeden iki sayfa daha çevirdi.
Bu sefer daha da tuhaf bir sıralama gördü.
“Genç Efendi Ego Sıralaması”
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
Yazarın Notları:
Zenginlik Sıralamasında yer alan Ma Yun ve Taobao Emlak, Paskalya yumurtaları, hahaha~
Shizun uyandığı için günlük mini tiyatrolara da devam edeceğiz ~
Yeniden açılan mini tiyatro~
Bir seyyar satıcının duymayı en sevdiği ifade “Satın al, satın al, satın al” dır, o halde her karakterin en çok duymak istediği ifade nedir~
Chu Wan Ning şunu duymak istiyor: Kıdemli Yuheng iyi bir shizun.
Mo Ran 2.0 şunu duymak istiyor: Geçmiş yaşamından farklısın.
Mo Ran 1.0 şunu duymak istiyor: Herkes seni seviyor.
Mo Ran 0.5 şunu duymak istiyor: Hayal kurmayı bırak ve uyan, köpek, salyan masaya damlıyor!
Xue Meng şunu duymak istiyor: Genç Efendi 1 Numara, Genç Efendi en yakışıklı, Shizun Genç Efendi’yi en sevimli buluyor!
Shi Mei şunu duymak istiyor: Shi Mei çok nazik ve sevimli, nasıl BOSS olabilir?
Ye Wangxi şunu duymak istiyor: Nangong-gongzi kısa ömürlü olmayacak.
Nangong Si şunu duymak ister: Babanız istifa etti ve onun yerini almanıza izin verdi, gongzi, meselelerde kendi kararlarınızı verebilirsiniz.
Song Qiutong şunu duymak istiyor: Bu bir heteroseksüel aşk romanı.
Mei Hanxue şunu duymak istiyor: Mei Hanxue, görünmeye hazır ol.
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
