Bölüm 2 – Kadın Yüzüğü
13.
Bunalımdaydım. Fazlasıyla bunalımdaydım.
Bir hayalet olarak nasıl bir kötülüğe sahiptim? Sadece geri dönmek ve touqi’mde evlenen eski erkek arkadaşımla samimi, kibar ve dostane bir görüşme yapmak istemiştim!
Bu durum oldukça aşağılayıcıydı.
Sessizce sosyalizmin temel değerlerini iki kez okudum, zihnimi dengeledim ve sonra kassız ve sinirsiz kolumu hareket ettirmeye çalıştım.
“Çatırdamak-“*sfs*
Gerçekten de haraket ettim!
İskeletin sahibini takip etmesi gerektiğini belirtmek isterim. Xiaobai evime geldiğinden beri çeşitli havalı ve kibirli pozlar vermişti. Örneğin, az önce elleri kalçalarında kibirli bir poz veriyor ve çılgınca gülüyordu. Hareket ettiğimde bir eli belinden indi ve bir eli kalçasında poz verdi.
Çalışma odasının kapısının açıldığını duyduğumda bu duruşu eleştirmek üzereydim.
O kadar korkmuştum ki ruhum Batı’ya dönmüştü.
Su Yu, iki ince ayak üzerinde odadan çıktı. Bakışları, şüpheyle oturma odasında dolaştı. Sonunda, ikinci geçişte bakışlarını bana sabitledi ve bir kez daha kaşlarını çattı.
Bu sefer tamamen şaşırmıştım.
Önceki hayatında Güneş Maymunu muydu? Keskin görüşünde kusur mu arıyordu? Onları nasıl fark etmişti? Bu saf beyaz kemikten gergin şeyi???
**Batıya Yolculuk’tan Sun Wukong/Maymun Kral. Becerilerinden biri “Ateşli Altın Gözler”. Gündüz bin li (500km/310 mil) ve gece altı yüz li (300km/186 mil) kadar uzağı görmesini sağlar. Ayrıca, herhangi bir kılık, yanılsama veya dönüşümü görebilir.
Su Yu adım adım bana yaklaştı. Kalbim hafifçe çarpıyordu.
Sosyalist temel değerleri üçüncü kez okumayı bitirip nefesimi tutarak beklerken, Su Yu’nun şüpheyle elini kaldırdığını ve az önce belimin üzerinde hareket ettirdiğim eli yeniden konumlandırdığını gördüm.
Ben: ……
Kahretsin, altın bir fırsatı kaçırdım.
14.
Su Yu elini geri çekti ve ifadesiz durumuna geri döndü. Hiçbir yere gitmedi, orada öylece dikilip iskelete bakıp bir şeyler düşündü. Ben gerginlikten üç dakika nefesimi tuttuktan sonra başını yavaşça kaldırdı. Xiaobai ile mi yoksa kendi kendine mi konuştuğundan emin değilim ama sesi sakindi: Bir daha düşme. O aptalın görmesine izin verirseniz, artık yeterince otoriter olmadığınızı düşünecektir.
Konuştuktan sonra arkasını döndü ve beni soğuk ve küstah bir siyah ile bırakıp gitti.
Ben: …
Aptalsın, tüm ailen aptal!
Ayrıca, eski erkek arkadaşım oldukça çekiciydi, Tch tch*.
* dili damağa bastırıp çekerek şaklatmak-cık cık ile aynı ama ben tch kullanıyorum*
15.
Bugün ölümümün üçüncü günüydü. Eğer o şeytandan gelen haberler doğruysa, bu piçin düğününe daha dört gün vardı.
Ama Su Yu’nun uyuşuk davranışı beni endişelendirmemişti.
Müstakbel gelin için üzülmeden edemedim.
Su Yu akşamları balkonun yanındaki sandalyede kitap okuyordu. Kapak biraz tuhaf gelmişti. Büyük ihtimalle bir yerden almış olduğu eski bir kitaptı.
Ben hayattayken de aynıydı. Akşamları, video oyunu oynar, kitap okurdu ve arada sırada iki kişi birlikte tarif edilemez bir şey yapardı. Tek fark, günümüz de pencereler ardına kadar açıktı, kitabın sayfaları esintiyle hışırdıyordu ve benim iskelet benliğim de sallanıyordu.
Su Yu, inanıyorum ki, ağır hastaydı. Beyninde büyük bir delik olmalıydı. Aksi halde, kışın gece geç saatlerde kitap okumak için neden pencereyi açsındı ki?
Rüzgar hafifti ve garip bir şekilde yankılandı. Temel sosyalist değerleri titreyerek zikrederken içimden Su Yu’ya lanetler yağdırıyordum.
Kafamı kaldırıp bana bakan bir çift gözle karşılaştım.
Korkuyla çığlık attım.
Siktir! Lanet olsun!
16.
Evet, lanet olsun!
Küçük şeytan açgözlü bir sömürücü gibi sırıttı, “Yeni hayalet, değil mi? Tsk tsk, bir iskelete bağlı. Ne kadar ilginç.”
Refleks olarak başımı çevirdiğimde Su Yu’nun yeşim gibi ince parmakları sayfaları tutarken istikrarlı olarak kitabı okuduğunu gördüm.
Küçük hayalet Su Yu’ya baktı ve kayıtsızca elini salladı: Sorun değil; gökyüzüne bağırsan bile seni duyamaz. Sen yeni bir hayaletsin, tecrüben yok.
Başımla onayladım, biraz moralim bozuktu.
Ben bir hayalettim. Kulaklarını çeksem ve durmadan bağırsam bile Du Yu beni duymazdı. Arkasını dönüp beni eskisi gibi koltuğa bastırmak, yarı tehditkar bir tonda alçak ve boğuk sesle söylemek istemezdi: Kavga mı arıyoruz? Sesi boğuk olacak ve onu duyan herkesin kalbini titretecekti.
Bu küçük şeytanla sohbet etmeye hiç niyetim yoktu, bu yüzden arkamı döndüm.
Belki de sahip olduğum şey son derece sıra dışıydı. Bu akşam ziyarete gelen birkaç grup insan bana kızgınlıkla bakıyordu. Ben de öfkelendim ve hayaletlere baktım. Su Yu’nun kesinlikle beyniyle ilgili bir sorunu vardı. Geceleri etrafta sinsice dolaşan yaratıklar olduğunu bilmiyor muydu? Bu hasta, misafirleri karşılamak için gecenin bir yarısı kapıyı mı açmıştı?!
17.
Su Yu her zaman iyi uyumuştu ama saat gece yarısını geçmiş olmasına rağmen uykuya daldığına dair hiçbir iz yoktu.
Yin enerjisi gece bir ile iki arasında en güçlü olduğu andır. Su Yu sonunda, ziyarete gelen küçük hayaletlere bakmaktan yorulduğumda ayağa kalktı. Rahatladım ve pencereyi kapatıp yatağa gitmesini dört gözle bekledim. Bunun yerine, bu şeyin ışıkları kapattığını, sonra yavaşça pencereye yürüdüğünü ve bir sigara yaktığını gördüm. …Sikeyim! Bu yiğit ve heybetli görünen iskeletin kollarını sallamak ve onu** tüttürmek için sabırsızlanıyorum.
*Negatif veya soğuk enerji. Karanlık ve hayaletlerle ilişkilidir.
**Onu derken Su Yu’ndan bahsediyor :)**
18.
Karanlık gecede göremediği sayısız hayaletle çevriliydi. Arkasında, ona bakan iri yarı bir iskelet duruyordu. Karanlıkta, elinde sigarayla açıklanamaz bir şekilde yalnız görünüyordu.
Karanlığa ve sessiz geceye bakarak, kendi kendine mırıldanırken hafif, bir duman halkası çıkardı: Şimdi Yin enerjisinin zirvede olduğu zamandı.
Kalabalığın içindeki hayaletlerin hepsi itaatkar bir şekilde başlarını salladılar.
Arkasından ona baktım. Sen de biliyor musun?
Su Yu’nun sesi yumuşaktı, sanki uykusunda konuşuyormuş gibi mırıldanıyordu: … O zaman ne zaman eve geleceksin?
19.
Bir hayalet sürüsü aynı anda bana döndü.
Tamamen hareketsizdim.
Eskiden hayaletlerin acıyı hissedemeyeceğine inanırdım.
Ama gerçekten… acıtıyordu.
20.
Ölülerin yaşayanlardan daha rahat olduğunun farkındayım.
Ölmeden önce, Su Yu’nun çenesini utanmadan tutabilir ve sinsice kıkırdayabilirdim: Güzellik, bu altın usta sonraki yaşamda sana bakmaya devam edecek.
Su Yu karmaşık bir ifadeyle burnundan soludu: Bunu karşılayabileceğinden emin misin?
O kadar normal görünüyordu ki hastaneden çıktıktan sonra şirkete dönüp fazla mesai yapabileceğine inanmıştım.
Ama yine de ruhum ayrıldığı anda ona bakmaya cesaret edemedim. Bir firari gibi yere yığılıp kaçmaktan başka seçeneğim yoktu.
Düşeceğime dair bir his vardı.
Orada daha fazla kalamayacağım için kaçtım.
Göğsümün kalkmayı bıraktığı zamanı kendi gözleriyle görmeli, EKG düzleştiğinde sert sesi duymalı, vücudumun biraz sertleşmesini izlemeli ve sonunda ateşte bir avuç toza dönüşmeliydi.
Hayatta kalmak bazen ölümden daha acı verici olabilir.
21.
Su Yu nihayet şafak yaklaşırken uykuya daldı.
Ağlayan hayaletler grubu da, önce gelen küçük hayaleti geride bırakarak gözyaşlarını silerek ayrıldı. Bana büyük bir sırıtış sundu ve etrafımda dolandı, bir iskeletin içinde hapsolmuş bir ruh olarak durumum için merak ve sempati ifade etti. Benim için bir çözüm isteyeceğini söyledikten sonra yatacak bir yer bulmak için dışarı çıktı.
Uyuyacak havamda değildim. İki kez sallandım, dikkatlice kancadan atladım, bu yeni vücuda uyum sağladım, sessizce yürüme alıştırması yaptım ve sonra hafifçe yatak odasına girdim.
22.
O zamanlar Su Yu’ya sırılsıklam aşıktım. Onun tarafından büyülenmiştim. Yüzü kesinlikle övgüyü hak ediyordu.
Sayısız kez birlikte uyuduktan sonra bile, uyandıktan sonra onu sessizce izlerdim, uyuyan yüzünü yavaş yavaş gözlerimle takip ederdim. Benim için hiç eskimezdi. Su Yu’nun fiziksel görünümü, tavrına mükemmel bir şekilde uyuyordu. İkisi de sakin ve buz gibiydi. İnsanları uzak tutan bir yabancılaşma yayan, az konuşan bir adamdı. Ama bir süre sonra, sakinliğinin altında saklı, besleyici, sessiz şefkati hissedebiliyordum.
Bazen kahvaltıda bir şekerdi, bazen hilesini fark ettiğimde kıkırdadı, bazen kavga sonrası sessiz bir öpücüktü, bazen de “Aptal” diye azarladıktan sonra uzanıp başımı ovuşturdu.
Bu adamın insanları delirtmesi gerçekten çok kolaydı.
23.
Yatağının yanına oturdum ve uzun bir süre sessizce onu izledim.
Rüyasında dönüp belli belirsiz şunu söyleyene kadar: Bakma. İyi ol, uyu.
24.
Ben ayrılmak istemedim. Bakışlarımı başka yöne çevirdim ve bakışlarım komodinin üzerine kaydı ve anında kaşlarımı çatmama neden oldu.
Narin küçük kare bir kutuydu.
Kutuyu açtığımda bir çift yüzük buldum.
Küçük olan hem zarif hem de ufaktı. Kadınlar için bir yüzüktü.
25.
…
26.
Lanet olsun! Laozi bu köpeği ölümüne dövecek!!!!!
Bu hayalet çok duygulandı!!!!!
27.
Su Yu’nun altıncı hissi onu uykusunda uyandırdı. Gözlerini şaşkınlıkla açmadan önce, sanki bir sığınağı havaya uçurmak istercesine yastığını kaldıran kızgın ve iğrenç bir iskelet gördü!
Tabii ki, “kızgın” ve “iğrenç” kelimeleri bir iskelet üzerinde çıplak gözle görülemezdi, ancak iskeletin temel unsurundan çıkarılırdı.
Su Yu kadar sakin ve kararlı olmasına rağmen, bir süre bu manzara karşısında hala şoktaydı. Dönüp oturmadan önce, iskeletin elindeki yastık gök gürültüsü gibi bir hızla parçalandı!
—————————————
———————-
————-
27. saati geride bıraktık 🙂 Kaldı 141 saat. Bakalım neler olacak neler.
❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀
Önceki Bölüm ♡♡♡♡♡ Sonraki Bölüm
