35. İlk Kar
₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪
Rüzgâr, kol yenlerini savururken soğuk hava ısırıyordu.
Tam o sırada Shen Zechuan aniden başını çevirdi ve hapşırarak patlamak üzere olan yüzleşmeyi dağıttı. Xiao Chiye’ye elini sallarken sırılsıklamdı ve boğuk bir sesle, “Mendilin var mı?” diye sordu.
Xiao Chiye bir adım öne çıktı ve ona bir mendil uzattı.
Shen Zechuan’ın burnunun ucu donmuş, kıpkırmızı olmuştu; parmak uçları bile kırmızıydı. Mavi mendili alıp ağzını ve burnunu kapattı.
Ancak o zaman Xiao Chiye acele etmeden şemsiyeyi açtı. Shen Zechuan’a yol vermeden, “Nereye gittin?” diye sordu.
Shen Zechuan, “Oynamaya,” diye yanıtladı.
“Her halükârda, sen benim korumamsın. Oynamak için dışarı çıktığında ofise haber vermelisiniz,” dedi Xiao Chiye, “Çok fazla bir şey söylemeden kaçman gerçekten endişe verici.”
“Bel künyemi kaplıcada bıraktım. İkinci Genç Efendi görmedi mi?” Shen Zechuan mendili kokladı. Oldukça güzel kokuyordu––soylular tarafından geleneksel olarak kullanılan olağan tütsü değildi, daha çok kavurucu güneşin altında, güçlü, cesur rüzgârın kabaran dalgaları gibiydi. Xiao Chiye’nin üzerindeki kokuydu.
Ne hoş bir koku.
Shen Zechuan bu kokudan neredeyse büyülenerek gözlerini indirdi. Bu onun ulaşamayacağı güneş ışığıydı; artık bu hayatta sahip olmadığı ruhtu. Bir yanı mendili geri vermek istemiyordu, bu yüzden gözlerinin kenarlarını kaldırıp Xiao Chiye’ye gözlerinin ucuyla baktı, sanki söyleyecek bir şeyi varmış ama tereddüt ediyormuş gibi görünüyordu.
“Hayır, görmedim.” Xiao Chiye göğsünün etrafını yokladı ama aradığı nesneye dokunmadı. Gözlerini çevirdiğinde tam zamanında Shen Zechuan’ın ona baktığını görmüştü. Şaşırarak, “Bana bu şekilde bakacak ne vicdansızlık yaptın?” dedi.
“Kim bilir?” Shen Zechuan ona biraz kendini beğenmiş bir şekilde söyledi. “Bir sürü yaptım.”
“Birkaç tanesini dinleyelim bakalım,” dedi Xiao Chiye.
“Geceleri yapılan samimi bir konuşma evin içinde yapılmalıdır. Burada durunca oldukça soğuk.” Shen Zechuan öksürdü ve “Kaplıca hâlâ açık mı?” dedi.
“Kapalı.” Xiao Chiye yanıtladı. “Banyo yapmak istersen tek gidebileceğin yer odam. Sağlığın çok kötü. Sana bakması için bir doktor çağırayım mı?”
“Bu harika olurdu.” Shen Zechuan onun hamlesine karşılık verdi. “İkinci Genç Efendi devreye girdiğinde, muayene ücretlerinden tasarruf edeceğim.”
“Henüz ciddi hastalığını atlatmadın ve etrafta koşturmak sadece onu daha da körüklüyor. Gelecekte seni takip edecek birini bulacağım.” Xiao Chiye yiğitçe onun için yol açtı. “Hadi gidelim. İkinci Genç Efendi senin için şemsiyesini tutup seni oraya götürecek.”
Shen Zechuan, Xiao Chiye’nin kendisinden bile uzun olan omzuna baktı ve sonra tekrar ona baktı. Gülümsedi ve “Ben de şemsiyeyi tutmak için parmak uçlarında durabilirim,” dedi.
“Duvaktan korkarım.”* Xiao Chiye’nin yan profili, düz bir burun ve hoş bir siluet ile nefisti. “Çok kısasın,” dedi.
Ç/N: 盖头 eski çağlarda gelinin başını örtmek için kullanılan kırmızı duvak anlamına gelir. (Ayrıca yas için beyaz bir baş örtüsüne ve dışarıdayken bir kadının yüzünü korumak için genel bir peçeye ithaf.) Temel olarak Shen Zechuan’ın çok kısa olduğunu ve şemsiyenin sanki bir duvak takıyormuş gibi başının üstünü kapatacağını söylüyor.
Shen Zechuan onunla birlikte ana girişten geçti ve “Gerçekten çok uzun olan sensin,” dedi.
“Küçükken dage’mdan birkaç baş daha kısaydım ve böyle bir ismim olduğundan, çok endişeleniyordum. Bu yüzden her gün dövüş sanatlarında daha sıkı çalıştım ve yatmadan önce süt içmeyi alışkanlık haline getirdim.” Xiao Chiye uzun bacaklarıyla su birikintisinin üzerinden geçti ve devam etti, “On üç ya da on dört yaşımdayken, boyumun şimdi çatıdan fırlayacağını kim bilebilirdi?”
“Bu harika değil mi?” dedi Shen Zechuan, “Benim dage’m da çok uzundu.”
Yağmur azalmış ama kar yoğunlaşmıştı.
Xiao Chiye, kara bakmak için şemsiyenin kenarını kaldırdı ve “Yeni bir yıl daha,” dedi.
Shen Zechuan da kara baktı ve tekrarladı. “Yeni bir yıl.”
“Yeni İmparator tahta çıktı ve herkese af çıkardı.” Xiao Chiye durakladı. “Dul İmparatoriçe’nin gücü ve etkisi zayıfladı. Qudu’dan ayrılıp istediğin yere gidebilirsin.”
“Öyleyse gizli yaşamak için kimliğimi gizlemek, geçmişimi unutmak ve hayatım boyunca sıradan bir insan olarak kalmak.” Shen Zechuan nazikçe konuştu. “Bu benden nefret eden bir adamın söylemesi gereken bir şey değil.”
“Biansha Süvarilerinden nefret ediyorum,” dedi Xiao Chiye soğuk bir şekilde, “Shen Wei’den de nefret ediyorum.”
Shen Zechuan, “Benden nefret etmelisin,” dedi.
Xiao Chiye’nin gözleri hareketlendi.
Shen Zechuan, “Ben nefretle yaşayan bir adamım,” diye devam etti.
Kar taneleri arduvazların üzerine düşüp göz açıp kapayıncaya kadar eridi.
Xiao Chiye, “Beş yıl önceki o sözleri en iyi şu anki sen anlar,” dedi.
“Yaşamak, ölmekten çok daha acı verici.” Shen Zechuan aniden güldü. Nefes verdi ve Xiao Chiye’ye şöyle dedi, “Bu doğru değil, acı çekmiyorum. Nefretin kendisi parçalanarak ölümdür; etini oyan bir bıçak gibidir. Günbegün. Herkes nihayetinde uyuşacaktır. Bu dünyada bana tekrar “acı” hissettirebilecek başka hiçbir şey yok. Böyle yaşayarak kendimi rahat hissediyorum. Bana defalarca konuyu kapatmamı tavsiye ettin ama en iyi sen kendin anladın ki “durmak” hiçbir zaman senin ve benim seçme lüksüne sahip olduğumuz bir şey değildi. Sıcaklık ve şefkat seni daha iyi hissettiriyorsa, o zaman daha uzun süre oynamaktan çekinmem.”
Shen Zechuan konuşurken elini kaldırdı ve buz gibi parmağını Xiao Chiye’nin sağlam sırtında gezdirdi. Fısıltı gibi bir sesle konuştu.
“Sisin içinden bakıldığında canlı bir şekilde güzel olan bazı şeyler vardır; ama daha yakından bakınca, bunlar sadece bir yığın ölü adam kemiğinden ibarettir.”*
Ç/N: 一堆白骨. Beyaz kemik yığını. İlginç bir şekilde, Batıya Yolculuk romanında beyaz kemik ruhu veya baigujing (白骨精) adında bir iblis var. Bu, şekil değiştiren dişi bir iblis ve gerçek haliyle bir iskelet olarak tasvir ediliyor.白骨精 aynı zamanda tilki gibi kurnaz bir insanı tanımlar.
Xiao Chiye, şemsiyesini sabırsızlıkla sallamadan önce elini geri çekmesini bekledi. “Ölü adamların kemikleri insanlara böyle dokunmaz,” dedi.
Shen Zechuan gülümsedi ve tam ilerlemek üzereyken Xiao Chiye onu omzundan kavradı.
“Kesinlikle bu derece…” Xiao Chiye kolunu omzuna sıkıca sardı, “… kan kokarken İkinci Genç Efendine dokunmaya cesaretin var. Avludaki ondan fazla adam bile sana göz kulak olamıyor, o halde hangi odaya dönüyorsun? Benimle yat.”
Shen Zechuan hazırlıksız yakalanmıştı. Xiao Chiye konuştu, “Hayatımı kurtararak bana yaptığın iyilik her zaman aklımdaydı ve sana defalarca şans verdim. Yine de bana kandırılacak bir aptal gibi davranıyorsun. Benimle alay etmeyi sürdürmek bu kadar zevkli mi? Eğer öyleyse neden gülmüyorsun? Shen Lanzhou, hadi ama, daha uzun süre oynamanın sakıncası olmadığını söylemedin mi?”
Bunu söyler söylemez şemsiyeyi fırlattı, uzun bir adım atıp basitçe Shen Zechuan’ı omzunun üzerine aldı.
Shen Zechuan’ın başı aşağı sarktığından bir baş dönmesi dalgası çarpmıştı. Hemen burnunu ve ağzını mendille kapattı ve “Xiao’Er––” diye burnundan soludu.
Xiao Chiye, “Hareket etmeye cüret edersen, gecenin bir yarısı birini öldürmek için seninle içeriden ve dışarıdan işbirliği yapanın kim olduğunu öğrenmek için Qudu’yu hemen alt üst etmeye cüret ederim,” dedi.
“Git araştır o zaman!” Shen Zechuan ağzını açtığı anda Xiao Chiye onu öyle bir sarstı ki neredeyse kusacaktı.
“Kaplıcada yolunu kazman için bir delik bulduğunda ne kadar hızlı kaçtığına da bak.” Xiao Chiye, omzunun üzerindeki Shen Zechuan ile korkulukların üzerinden atladı ve solmuş yeşilliklerle dolu avludan geçti. Hızla ay kapısından geçti ve kendi odasına doğru yöneldi.
Çatıda onları gölgeleyen adam, bir göz atmak için başını dışarı çıkardı ve hayretle dilini şaklattı. “Daha önce karda hâlâ gülümseyip sohbet ediyordu, çok kibar ve zarif görünüyordu. Bu ani aciliyet neden?”
“Bu adam İkinci Genç Efendi ile birlikte olmak istemiyor, tamam mı?” Her zaman Shen Zechuan’ı izleyen muhafız, shaojiu şarabından* bir yudum aldı ve devam etti, “Dün çok hızlı kaçtı, çünkü İkinci Genç Efendi’nin bu gece ona tecavüz etmesinden korkuyordu. Bu öğleden sonra soruşturmak için İmparatorluk Ordusuna gittim. Herkes bu konuyu biliyor.”
Ç/N: 烧酒 baijiu (白酒) olarak da bilinen shaojiu, genellikle sorgum veya mısırdan damıtılan bir ispirtodur. (Soju)
“Bunu Kalıtsal Prens’e rapor edecek miyiz?” Etrafa bakmak için başını uzatan adam, küçük bir kitap çıkardı, fırçasını yaladı ve üzerinde düşündü. “Ah, bunu yazmak kolay olmayacak.”
“Onu küstahça odaya taşıdı.” Şarap içen adam birkaç bakış attı. Xiao Chiye çoktan kapıyı bir “bam” sesi ile kapatmıştı. Bir an düşündü, sonra, “Ya da yapmayalım… Kesik yenli* olmanın önemli bir sorun olduğu söylenemez ama önemsiz de değil. Yanlış söylersek her iki tarafa da açıklamamız zor olur. İkinci Genç Efendi dayak yer.”
Ç/N: 断袖之癖 Kesik yenli, homoseksüellik için kullanılan bir deyim. Hikâyesi: İmparator Han Aidi (gerçek adı Liu Xin) sevgilisi Dong Xian ile yataktadır ve o sabah bir mahkemeye katılmak zorunda kalır. Başını imparatorun uzun cübbesinin koluna dayayarak uyuyan Dong Xian’ı uyandırmak istemeyen Aidi, kol yeninin alt yarısını kesmek için bir bıçak kullanır.
Diğer adam kaşlarını çattı ve birkaç hamle çizdi, sonra, “Pekâlâ… o zaman kaydedeceğim ama henüz rapor etmeyeceğim. Kalıtsal Prens daha sonra hesaplaşmaya gelirse, İkinci Genç Efendi’nin gücü kötüye kullanmasına* boyun eğdiğimizi ve kanıtsız olarak bildirmeye cesaret edemediğimizi söyleyeceğiz.”
Ç/N: 淫威 (yínwēi) kelime olarak gücün kötüye kullanılması anlamına gelir, ancak 淫+威 olarak okunduğunda azgınlığın gücü olarak da okunabilir.
“Peki ama nasıl kurtuldu?” Şarap içen adam, başını kollarına yasladı, hâlâ idrak edememişti.
◈ ◈ ◈
Odada ısıtıcı vardı. Xiao Chiye, Shen Zechuan’ı serbest bırakmadı ama giysi sandığını karıştırmak için odanın etrafında dönerken bir kolunu beline doladı.
“Fazlasıyla sıcak su var. Kokuları* ve banyo fasulyelerini** dilediğin gibi seçmekte özgürsün.” Xiao Chiye konuşurken, Shen Zechuan’ın belini açıkça koklamak için başını yana çevirdi. “Sütte, çiçek yapraklarında ve inci tozunda*** yıkanması gereken türden biri değilsin, değil mi?” dedi.
Ç/N: *: 兰草 veya 佩兰 Eupatorium fortunei, Geleneksel Çin Tıbbında ot olarak kullanılan bir bitki türüdür, kokulu sapları ve yaprakları ise kokulu yağlar yapmak için kullanılır. Bunlar, koku vermesi için buharlı banyo suyuna birlikte yerleştirilir.
**: 澡豆 Kelimenin tam anlamıyla, banyo fasulyesi veya top/fasulye şeklinde sabun.
***: 珍珠粉 inci tozu, cildi güzelleştirmesi ve sinirleri yatıştırması ile bilinen geleneksel bir Çin tıbbıdır.
Shen Zechuan, “İndir… Kusacağım!” dedi.
“O zaman şimdi olduğun gibi kus.” Xiao Chiye, sandığın altında saklanan kıyafetleri çıkardı ve sandığı kapattı. Kapalı boşluktan sarkan kıyafet karmaşasını görmezden gelerek Shen Zechuan’ı daha da içeri aldı.
Asılı perdeyi kaldırdı. İçeride bir perdeyle ayrılmış iki küçük alan bölümü vardı. Bir tarafta sıcak su, diğer tarafta ise elbise askısı vardı. Xiao Chiye kıyafeti rafa astı ve tek koluyla perdeyi kolayca kaydırdı. Sonra Shen Zechuan’ı havuzun kenarına yerleştirdi ve bacağıyla bir sandalyeyi sürükledi.
“Banyo yap.” Xiao Chiye çekinmeden oturdu ve çenesini Shen Zechuan’a kaldırdı. “İhtiyacın olan her şey hazır. Bakalım nasıl kaçacaksın.”
Şaşkınlıkla sorarken Shen Zechuan’ın yüzü bembeyaz oldu. “İzliyor musun?”
Xiao Chiye uzun bacaklarını uzattı ve kollarını kavuşturdu. “Utangaç mısın? Kaçma, tamam mı?”
“Korkarım utangaç olan ben değilim.” Shen Zechuan alaycı bir şekilde karşılık verdi.
“O zaman, devam et ve soyun.” Xiao Chiye sakin ve telaşsızdı. “Hadi bakalım hangimiz önce havlu atacağız.”
Shen Zechuan başka bir şey söylemeden belindeki kemerini açtı. Xiao Chiye gözlerini kaçırmak gibi en ufak bir niyeti olmadan ona baktı. Shen Zechuan iç giysisine kadar soyunduğunda* parmak eklemleri çoktan beyazlamıştı.
Ç/N: 里衣 (veya ayrıca 中衣) Bu, eski günlerde insanların dış cübbelerinin altına giydikleri giysi takımıdır. Genelde bununla uyurlar.
“Acı içinde olup olmadığını bilmiyorum.” Xiao Chiye onunla dalga geçti. “Ama görünüşe bakılırsa oldukça kızgınsın.”
Shen Zechuan’ın kıyafetleri, yüzüne atıldığında sözlerini bitirmemişti bile.
Xiao Chiye kıyafetleri aldı ve bir an için gülümsedi. Onları yüzünden çektiğinde, Shen Zechuan suya çoktan girmişti.
Shen Zechuan, dönmeden veya arkasına bakmadan diğer tarafa doğru eğildi. O güzel ve pürüzsüz sırtında yoğunlaşan su damlaları; o kadar ipeksi ve nemliydi ki çiyli yeşim yaprakları gibi görünüyordu.
Xiao Chiye bir an oturdu ve ardından, “Ne sert bir mizaç. Geçmişte ağzın hep iyi laf yapmıyor muydu?” dedi.
Shen Zechuan, “İkinci Genç Efendi kadar sert olamaz,” dedi.
Ç/N: Çince’deki orijinal satır 硬不过二公子 ve kelimenin tam anlamıyla “Sert olmak söz konusu olduğunda İkinci Genç Efendiyi yenemez” anlamına gelebilir. 硬, Xiao Chiye’nin her iki yorumuna da yanıt olarak 硬脾氣 (inatçı veya aksi) ve/veya 嘴硬 (hataları veya yenilgiyi kabul etmekte inatçı) kelimelerinin kısaltmasıdır, ancak aynı zamanda ne olduğunu bildiğiniz bir kinayedir ( ͡° ͜ʖ ͡°)
İlk defa böyle bir cinas kullanıp kullanmadığı bir kenara, bunu birkaç kez söyledikten sonra, Xiao Chiye’nin sahip olduğu utangaçlık onun tarafından neredeyse söndürülmüştü.
Bu yüzden, katıca oturmaya devam etti ve soğukkanlılıkla, “Elbette,” diye yanıtladı.
Bir süre sonra Xiao Chiye, “Bu gece nerede oynamaya gittiğini bana söylemeyecek misin?” diye sordu.
“Sen her şeyi yapabilecek güçtesin,” dedi Shen Zechuan, “Git kendin kontrol et.”
“Şu anda insanları öldürebileceğin birkaç yer var.” Xiao Chiye, Shen Zechuan’ın giysilerinden doğu incisini çıkardı ve süzmek için parmak uçlarının arasına sıkıştırdı. “Dul İmparatoriçe hâlâ zengin. İşler böyle bir aşamadayken bile gizli mesajlar gönderirken hâlâ böyle gösterişli bir görüntü sergilemesi gerekiyor. Bu inci, aptal bir şekilde gözlerini kamaştırmış ve bu yüzden onun uşağı olmaya baş koymana sebep olmuş olamaz, değil mi?”
“Parayı kim sevmez?” dedi Shen Zechuan, “Majesteleri seni kayırıyor ve sana güveniyor olsa da İmparatorluk Ordusunun ekipman eksikliğini telafi etmen gerekiyor. Paraya sahip olmanın faydalarını sen benden daha iyi biliyorsun.”
“Sana birini öldürmeni söyledi,” dedi Xiao Chiye, “Ve sen basitçe öldürmeye mi gittin?”
Shen Zechuan yeterince yıkanmıştı ve kıyafetleri için elini uzattı. Ama Xiao Chiye elbise askısını uzaklaştırmak için bacağını kullandı. Ayağa kalktı ve “Bana cevap ver,” dedi.
Çıplak göğüslü Shen Zechuan, “Evet,” dedi.
“Yalancı.” Xiao Chiye temiz kıyafetleri almak için elini uzattı ve Shen Zechuan’a, “Bu inci o gece sırılsıklam olmuştu. Dul İmparatoriçe’nin talimatlarını nasıl net bir şekilde görebildin? Bu gece öldürdüğün kişi, öldürmek istediğin kişi, değil mi?” dedi.
Shen Zechuan, “… Hı-hı, ” dedi.
“Bana hı-hı deme.” Xiao Chiye kumaşı okşadı. “Belirsiz bir cevap, cevapsızlıkla eşdeğerdir.”
“Öldürmek istediğim biri.” Shen Zechuan elini uzattı. “Doğru anladın.”
“Ji Lei mi?” dedi Xiao Chiye, “Ya da Pan Rugui?”
Shen Zechuan’ın parmak uçları çoktan giysilere ulaşmıştı. “Neden sen olamıyorsun,” dedi.
Giysiler yukarı kaldırılırken bir hışırtı duyuldu. Ona vermeyi reddeden Xiao Chiye konuştu, “Sadece birkaç kelime ettin ve ses tonun değişti. İkinci Genç Efendi kinayeyi yutmaz. İster Ji Lei’i ister Pan Rugui’yi öldür, Adli İnceleme Mahkemesi yarın sabah konunun kapanmasına kesinlikle izin vermeyecektir. Güz Avı sırasında hayatımı kurtardın. Dul İmparatoriçe bunu henüz bilmiyor ama ona haber verebilirim. Bir kez öğrendiğinde, şimdi olmasan bile benim adamım olacaksın. Bu yüzden düzgün konuş ve eğlenmek için İkinci Genç Efendinle alay etme.”
Shen Zechuan kıyafetlere her uzanmaya çalıştığında, Xiao Chiye havaya kaldırıyordu. Shen Zechuan nihayet sudan kalkıp kıyafetleri alana kadar buna tekrar tekrar katlandı. “Düzgün konuş mu, çıplakken mi?!” diye mırıldandı.
Xiao Chiye daha yakından bakmak için eğildi ve “Bak, düzgün konuşmaktan kastım bu. Neden önümde esrarengiz bir ölü adam kemiği gibi davranıyorsun? Hayalet hikâyeleri beni korkutamaz.”
Bunu söyledikten sonra bir an duraksadı.
“Bana dokunduğuna göre ben de dokunmak zorundayım. Bana göre bu konuda kayıtsız olacak kadar aramız iyi değil. Peki, nereye dokunayım?”
₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪
Çeviri | Edit: Pebbles
Fanart cr twitter @/juchuanye
