₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪
Tedavi edici ilaç Shen Zechuan’ın dudaklarının kenarından aktı ve kıyafetlerinin önünü sırılsıklam etti. Doktor o kadar endişeliydi ki alnı ve şakakları terlemeye başlamıştı.
“İlacı yutmuyor.” dedi doktor, “kesinlikle bunu atlatamaz.”
Ge Qingqing bıçağını tuttu ve bir an için Shen Zechuan’a bakmak için durdu, “Yapabileceğiniz başka bir şey yok mu?”
İlaç kasesini tutan doktorun elleri titredi ve içindeki kaşığın kâseye çarpmasına neden oldu. Tüm gücüyle Ge Qingqing’e boyun eğdi ve dedi ki, “Bu yapılamaz! Başaramayacak! Lütfen hasır mat’ı*(1) mümkün olan en kısa sürede hazırlayın.”
1* En basit mezar biçimlerinden biri. Değersiz/tanımlanamayan ya da tabut alacak parası olmayan fakirler için, cesetleri genellikle gömülmeden ya da toplu bir mezara atılmadan önce bir hasır paspasa sarılır.
Ge Qingqing bir çıkmaz içinde görünüyordu. Dedi ki, “Önce onu besle.” Sonra kapıdan çıkmak için döndü. Ji Lei hemen dışarıda duruyordu. Ge Qingqing önünde saygıyla eğildi ve dedi ki, “Ekselansları, doktor başaramayacağını söyledi.”
Ji Lei fıstık kabuğunu ezdi ve tozu havaya uçurdu. “Son nefesini verdi mi?”
Ge Qingqing, “Hala son nefesine tutunuyor.”
Ellerini arkasında tutarak, Ji Lei, Ge Qingqing’e bakmak için başını arkaya çevirdi. “Ona göz kulak ol. Ölmeden önce yazılı itirafı imzalamasını sağla.”
Ge Qingqing başını salladı ve Ji Lei’nin ayrılmasını izledi. Bir an avluda durdu, sonra yanındaki astına şöyle dedi: “Git ve ayak işçisini çağır.”
Bir süre sonra, kaba ketene sarılı kambur bir ayakçı bir arabayı iterek geldi. Gökyüzü şimdiye karanlıktı ve İmparatorluk Hapishanesi sıkı güvenlik altındaydı. Ge Qingqing yolu aydınlatmak için bir fener kaldırdı ve adam onu takip etsin diye işaret etti.
Doktor çoktan gitmişti. Odada sadece bir kandil yakılıydı. Shen Zechuan yüzü tamamen renksiz bir halde yatakta yatıyordu. Elleri ve bacakları bir ceset kadar soğuktu.
Ge Qingqing kenara çekildi ve ayakçıya şöyle dedi: “Ji Amca… işte burada.”
Ayakçı, ateş tarafından tahrip edilen bir yüzü ortaya çıkarmak için kaba bez yığınını yavaşça soydu. Shen Zechuan’a baktı, iki adım attı ve Shen Zechuan’ın saçlarını okşamak için titreyen elini uzattı. Shen Zechuan’ın ne kadar sıska olduğunu ve her yerinin kanlı olduğunu görünce, gözyaşlarının yanaklarından akmasını engelleyemedi.
“Chuan-er.” *(2) Ji Gang’ın sesi kısıktı, “Shifu burada!”
2* ” ~ er ” (aynı zamanda ‘oğul’ anlamına gelir) normalde bir sevgi terimi olarak kullanılan bir son ektir.
Ge Qingqing kandili üfledi ve “Ji Amca, korkma. Hapishanedekiler onun senin öğrencin olduğunu bildiğinden beri, ona titiz bir özenle davranıyorlar. Önceki sorgulama ağır bir işkenceye benziyordu, ancak temeline zarar vermedi. Sopalanma sırasında, kardeşler sizin hatrınıza az ya da çok ona yumuşak davrandılar. Yirmi darbede bile sakat kalmayacak. Ancak, saraydan gelen cezayı denetleyen haremağasının keskin, anlayışlı gözleri var, bu yüzden fazla tembel olmaya cesaret edemedik. Neyse ki, üçüncü Bayan Hua zamanında geldi. Aksi takdirde, Pan Gonggong şüphelenirdi.”
Ji Gang’ın saçı zaten yarı beyazdı. Bezgin yüzünde gözyaşlarıyla konuştu, “Ben, Ji Gang, gelecekte bu nezaketi kesinlikle ödeyeceğim!”
Ge Qingqing aceleyle, “Ji Amca! Nasıl böyle düşünebilirsin?! Kardeşlerimizin ödediği şey, bize rehberlik ederken ve geçmişte hayatlarımızı kurtarırken bize gösterdiğiniz nezaket ve şefkattir.” Bununla tekrar iç çekti. Kim bir Cheng Yaojin’in*(3) birdenbire ortaya çıkmasını bekleyebilirdi? Xiao Klanı’nın İkinci Genç Efendisi gerçekten onu bu tekme ile öldürmeye çalışıyordu. Ji Amca, hala kurtarılabilir mi?”
3* 半路杀出个程咬金 Cheng Yaojin düşmana pusu kurmak. Cheng Yaojin (589-665), Sui ve Tang hanedanları arasındaki dönemde, düşmanlarını sık sık yollarda pusuya düşüren bir generaldi. Bu atasözü, birisinin beklenmedik bir şekilde ortaya çıktığı ve bir planı bozduğu bir durumu tanımlamak için kullanılır. Ayrıca, istenmedikleri yerde ortaya çıkan istenmeyen bir işgüzarı tanımlamak için kullanılır.
Ji Gang, Shen Zechuan’ın nabzını hissetti ve zorunlu bir gülümsemeyle, “Aferin delikanlı. Ah-Mu’nun*(4) ona öğrettiği tekniği iyi uyguladı. Hâlâ geri dönüşü olmayan bir noktada değil. Korkma oğlum. Shifu burada!”
4* “Ah”, akrabalık ve/veya aşinalık belirtmek için tek heceli isimlerden önce kullanılan bir önektir.
Shen Zechuan, Ji Gang’ı yedi yaşında takip etmeye başlamıştı ve Ji Mu ile birlikte onun altında dövüş sanatları eğitimi aldı. Ji Klanı’nın Boks Tarzından gelen her vuruş, başlangıçta sert ve şiddetliydi. Ji Klanı’nın zihin geliştirme teknikleri ile tamamlanması gerekiyordu. Kararlı iradesi olmayanlar bunu uygulayamazlardı. Ji Gang, eve döndüğünde çok içiyordu. Büyük olanı eğitti ve küçük olanı unuttu. Ağabey olan Ji Mu, küçük kardeşine her öğrendiği duruşu öğretmek zorunda kalmıştı. Hiç kimse Shen Zechuan’ın yıllar içinde bu konuda oldukça iyi bir şekilde ustalaşmasını beklemiyordu.
Ge Qingqing bakmak için eğildi ve konuştu, “Ama sonuçta hala genç. Böyle bir şey yaşadıktan sonra vücudunun kötü durumda olacağından korkuyorum. Ji Amca, yine doktorun yazdığı ilacı kaynatması için birini gönderdim. Lütfen onu besleyebilecek misin bir bak.”
Shen Zechuan öyle yanıyordu ki, ağzı kavruluyor gibiydi.
Tüm vücudu acı içindeydi. Sanki Qudu’nun ana caddesinde yatıyordu ve gelen giden at arabaları tarafından eziliyordu.
Acı, Shen Zechuan’ın vücudunu tüketen sonsuz bir cehennem gibiydi. Karanlıkta, ağır bir şekilde dans eden karı, Ji Mu’nun kanını, obruğun soğukluğunu ve Xiao Chiye’den aldığı tekmeyi hayal etti.
Ji Lei haklıydı. Şimdi hayatta kalmak acı çekmekti. Shen Wei’nin ona verdiği eti ve kanı almıştı ve bu yüzden bu tür cezalara katlanmak zorundaydı. Shen Wei’nin günahlarını üstlendi ve günahkâr oldu, adaletsiz ölümlerle ölenlerin vefalı ruhları ona öyle uludular. Bu prangaları takarak, devam ederken her zaman bu yükü omuzlamak zorunda kalacaktı.
Ama yatarak dayanamadı!
Birisi aniden dişlerini ayırdı ve boğazına sıcak bir şey akıyordu. İlacın acı tadı Shen Zechuan’ın gözlerini sulandırdı. Tanıdık bir ses duyduktan sonra gözlerini açmaya zorladı.
Ji Gang ona ilaç verdi ve Shen Zechuan’ın gözyaşlarını kaba parmaklarıyla sildi. Fısıldadı, “Chuan-er, shifu burada!”
Shen Zechuan’ın boğazında bir hıçkırık oluştu ve gözyaşlarıyla birlikte ilaca boğulmasına neden oldu. Ji Gang’ın giysilerinin köşesine asılmak için parmaklarını uzattı ve dişlerini sıktı, bunun sadece hastalığın sersemliğinin yaptığı bir rüya olduğundan korktu.
Ji Gang’in yüzü çirkindi. Kandilden gelen ışığı önlemek için başını hafifçe çevirdi ve şöyle dedi: “Chuan-er, ölme isteğini saklamayı bırak! Shifu’nun bu sefil varlığında kalan tek kişi sensin.”
Shen Zechuan, gözyaşlarının yanaklarından aşağı akmasını engelleyemedi. Kapkaranlık çatıya bakmak için bakışlarını kaçırdı ve “Shifu …” diye fısıldadı.
Gözleri yavaş yavaş rüzgârın vızıltısına odaklandı ve kötü bir niyetin parıltısı vardı.
“Ölmeyeceğim.” Kısık bir sesle dedi ki, “Shifu, ölmeyeceğim.”
◈ ◈ ◈
Ertesi gün, İmparator Xiande üç orduyu bir şölenle ödüllendirdi. Şehir dışındaki Libei zırhlı Süvarisi ve Qidong garnizon birliklerinin yanı sıra, saray da bir ziyafete ev sahipliği yaptı ve tüm çeşitli Bakanları ve yetkilileri ordunun başkomutanını eğlendirmek için yönlendirdi.
Saha kıyafetini değiştiren Xiao Chiye, koltuğuna otururken etrafındaki bilginlerin inceliğini gölgede bıraktı. Üzerindeki bulut*(5) desenine yaslanmış işlemeli aslan, yoğun ve huşu dolu bir hava yayıyordu. Ama sohbet etmek için oturduğunda anlamsızlığı baş gösterdi.
5* Saha kıyafetindeki rütbe rozetini ifade eder. Hayvanlar, askeri yetkililer için rütbe rozetleri veya mandarin kareleri (bir memurun rütbesini belirtmek için bir memurun paltosuna dikilmiş büyük bir işlemeli rozet) üzerinde kullanılırken, kuşlar sivil yetkililer için kullanılmıştır. Aslan, 1.ve 2. sınıf askeri yetkililer için kullanılan bir semboldür. (1. ve 2. sınıflar üst düzey yetkililerdir).
İçki içmekle uğraşan sivil memurlar, ona kaçamak bakışlar atmaya devam ettiler. Dedikleri gibi, bir kaplan baba, bir oğul*(6) olarak köpek doğurmaz. Ama nasıl olmuştu da babasına çeken sadece Kalıtsal Prens Xiao’ydu?
6* 虎父无犬子 kelimenin tam anlamıyla, bir kaplan babası bir oğul olarak bir köpek doğurmaz. Yani, oğul gibi baba gibi, yiğit bir babanın yiğit bir oğlu olur ve böyle devam eder.
Xiao Chiye’nin her hareketini ve eylemini gereksiz detaylara takılarak kusur aradılar. Bu kasıtlılık ve anlamsızlık duygusunun tam yüzlerine çarptığını hissedebiliyorlardı. Onur koltuğunda dik oturan Xiao Jiming’den farklı bir dünyaydı.
“Kendinizi bütün bunlardan koparmayın.” Lu Guangbai onu teşvik etmek için yanına oturdu, “Majesteleri sizi ödüllendirdiği için, kesinlikle sizi daha sonra arayacaktır.”
Xiao Chiye, biraz dışarıya bakarak avucunun içindeki cevizi okşadı.
Lu Guangbai ona bakmak için başını yana çevirdi ve dedi ki, “Dün gece başkalarıyla içmeye gittin, ha.”
“Yapabiliyorken eğlen.” Xiao Chiye koltuğunda gevşedi. “Birisi daha sonra Xiang Zhuang’ın Kılıç Dansını*(7) yapmaya cesaret ederse, sarhoşken bir Fan Kuai*(8) yapacağım. Bu bir taşla iki kuş vurmak olurdu, değil mi?”
7* 项庄舞剑 (意在沛公) Tam anlamıyla Xiang Zhuang (项庄) kılıç dansını gerçekleştirir, (ama zihni Liu Bang ile kışkırtılır); hongmen bayramında bir kılıç dansı sırasında Liu Bang (刘邦), Pei dükü ve gelecekteki Han İmparatoru öldürmek için M.Ö.206’da komplo kurar; yani, kötü niyeti gizlemek veya gizli bir güdü ile hareket etmek için ayrıntılı bir aldatma şekli.
8* Fan Kuai (樊哙), Liu Bang’i öldürmek için ayarlanmış bir tuzak olan Hongmen’deki şölende Liu Bang’i savunmak için bilinen erken Batı Han Hanedanlığı’nın askeri bir generaliydi.
“Sorun değil.” Lu Guangbai şarap doldurdu. “Ama içmek sağlığınız için kötüdür. İyi bir Başkomutan olmak istiyorsanız, o zaman bu kötü alışkanlığınızı değiştirin.”
“Yanlış zamanda doğdum.”Xiao Chiye, Lu Guangbai’ye ceviz attı. “Dört generalin koltukları dolu olduğu için kahramanı oynama şansım olmayacak. Eğer bir gün bunu yapamazsan, bana önceden haber vermeyi unutma. O zaman bu alışkanlıktan kurtulmak için çok geç olmayacak.”
Lu Guangbai konuştu, “O zaman korkarım beklemek zorundasın.”
Her iki adam da bir an için güldü ve şarabın yarısını içti. Ziyafetteki tartışma konusunun Zhongbo Shen Klanı’na dönüşünü dinlediler.
Elinde ceviz tutan Lu Guangbai, bir an için dikkatle dinledi ve sordu, “Dün gece bu kişinin kurtulamayacağını söylemediler mi?”
Arkasından Zhao Hui kısık bir ses tonuyla cevap verdi, “Doğru. Genç Efendi, tekmenin onu Yeraltı Dünyası’na göndereceğini söylememiş miydi?”
Xiao Chiye itiraz etti. “Bunu söylemiş miydim?” Diğer ikisi ona sessizce baktı ve “Ne?” diye sormasına neden oldular.
Lu Guangbai, “O ölmedi” dedi.
Zhao Hui, “Ölmedi” dedi.
Xiao Chiye bir an için diğer ikisiyle bakıştı ve “bu benim işim değil, o sağlam biri. Cehennemin Kralı benim babam değil.”
Lu Guangbai baktı ve dedi ki, “Majestelerinin onun için ne sakladığını görelim. O gerçekten sert bir adam.”
Sonra arkasında diz çökmüş, Zhao Hui kendini yiyeceklere gömmek için başını indirdi. “Birisi ona gizlice yardım ediyor olmalı.”
“Ölmese bile sakat kalacak.” Xiao Chiye, Hua Klan koltuğuna kısa bir mesafede soğuk bir şekilde baktı. “Dul İmparatoriçe zaten çok yaşlı. Şu anda yapabileceği tek şey, başıboş bir köpeğe bakmak için kafa yormak.”
“Ne günah ama.” Zhao Hui duygusuzca ağzına bir kaburga doldurdu.
Atmosferin üç tur içtikten sonra yeterince tatmin edici olduğunu gören İmparator Xiande konuştu, “Jiming.”
Xiao Jiming ona itaat etti ve emirlerini almaya hazırdı.
Şarabını tutamıyormuş gibi görünen İmparator Xiande, Ejderha tahtına*(9) yaslandı ve şöyle dedi: “Her şey söylendiğinde ve yapıldığında, Shen Wei’nin birliklerinin yenilgisine ve düşmanla komplo kurup kurmadığına dair kesin bir kanıt yok. Bu Shen…”
9* Ejderha tahtı (龙椅); imparatorluk tahtı veya imparatorun koltuğu.
Pan Rugui eğildi ve fısıldadı, “Majesteleri, bu Shen Zechuan.”
İmparator Xiande bir an için durakladı, ancak devam etmek yerine Dul İmparatoriçe’ye döndü ve “İmparatorluk validesi*(10) ne düşünüyor?”
10* Kraliyet / Emperyal anne veya valide İmparatoriçe veya muhou (母后); İmparator ve kardeşlerinin Dul İmparatoriçe için kullandıkları ‘anne’, hitap terimi.
Sivil ve askeri yetkililerden oluşan tüm mahkeme dinlemek için başlarını eğdiğinde ziyafete ciddi bir sessizlik hâkim oldu.
Dul İmparatoriçe, altın bulutların arasına inci düşüren bir ejderhanın tasvir edildiği bir zaoluo*(11) kafa bandı takıyordu. Başlığın etrafında bir sıra altın, zümrüt yaprak boncuklar vardı ve üzerinden göz kamaştırıcı bir dizi büyük inciler sarkıyordu. Dengeli ve ağırbaşlı bir şekilde yerinde oturdu. Düzgün taranmış parlak saçları buz rengindeydi. Ziyafet salonundaki hiç kimse doğrudan ona bakmak için başını kaldırmaya cesaret edemedi.
11* 皂罗 zaoluo, ince bir siyah ipek kumaş. Aynı zamanda zaoluo’dan yapılmış bir başlık için de geçerlidir.
Dul İmparatoriçe, “Moralimiz Zhongbo savaşında bir darbe aldı, çünkü Shen Wei panikledi ve zihninin varlığını kaybetti. Ama şimdi ceza korkusu nedeniyle kendini öldürdüğü ve soyundan gelenlerin hepsi savaşta öldüğü için, geride sadece bu shu oğlu kaldı. Bütün klanını yok etmek hayırseverliğe ve doğruluğa aykırıdır. Bize karşı şükran duyması adına yaşamasına izin vermememiz için hiçbir sebep yok.”
Ziyafet salonu sessizdi. Lu Guangbai aniden konuştu. “Bu kul*(12) uygun olduğunu düşünmüyor.” Salonda diz çökmek için yetkililerin sırasından üç adım ileri çıktı ve devam etti, “Majesteleri hayırsever. Ancak Zhongdu Savaşı geçmiş savaşlardan farklıdır. Shen Wei’nin düşmanla komplo kurduğuna dair bir kanıt olmamasına rağmen, yine de hala şüpheli. Bu delikanlı onun neslinden geliyor. Eğer yaşamasına izin verirsek, gelecekte kendi arka bahçemizde bir tehlike haline geleceğinden korkuyorum.”
12* 臣 Chen, İmparatorun resmi, Bakanı veya kulu. Ayrıca İmparator ile sohbet ederken kendini ifade etmek için kullanılıyor, “ben, senin hizmetçin/kulun” ile aynı çağrışımı vardır.
Dul İmparatoriçe bir an Lu Guangbai’ye baktı ve “Biansha Kontu*(13) on yıllardır onu savunmak için çölde görev yaptı ve her savaşta tamamen galip gelmedi” dedi.
13* Earl (伯), Dük (公) ve Marki (侯) altındaki Ming Hanedanlığı’ndaki asil başlıklardan biridir.
Lu Guangbai, “Babam yenilmez olmasa da hiçbir dış düşman on yıllardır Bianjun Komutanlığının topraklarına giremedi.”
Dul İmparatoriçe’nin kulaklarının yanındaki büyük inciler hafifçe sallandı. Konuştu, “Tam da bu yüzden, bu savaşın feci sonuçlarını anlayabilmesi için ona protokol ve erdem öğretmek daha da uygun. Bir adamı öldürmek kolaydır. Biansha Süvarisi’nin atları Zhongbo’ya adım attı ve on binlerce Dazhou halkını öldürdü. İmparatorluğumuzun aşağılanması için henüz bir tazminat talep etmedik. Bir çocuğun suçlandığı suç nedir?”
“Bu kul bunu da uygunsuz buldu.”
Tüm bu süre boyunca sessiz kalan Büyük Sekreterliğin*(14) Kıdemli büyük Sekreter Yardımcısı Hai Liangyi, masadan destek aldı ve diz çöktü.
14* 内阁 Büyük Sekreterya veya Kabine olarak da bilinen, Ming hanedanlığı döneminde bir merkezi hükümet kurumudur.
“Majesteleri yardımsever, ama bu önemsiz bir mesele değil. Shen Wei düşmanla iş birliği yapmasa bile, bu savaştan sonra hala başının kesilmesini hak ediyor. Dahası, bu çocuk üç kez yargılandı ve sorgulandı ve itiraf ifadesi her yerde. Shen Wei’nin düşmanla iş birliği yapmaması konusunda ısrarcı. Ama Shen Wei Shu oğlunu başka bir yerde yetiştirmişti. Eğer Shen Wei’nin düşmanlarla iş birliği yaptığını bilmiyorsa, o zaman yapmadığından nasıl emin olabilir? Doğası gereği kurnaz olduğu görülebilir; güvenilirlikten yoksun. General Lu’nun dediği gibi, Eğer Shen Klanı’nın son neslini hayatta tutarsak, bir gün kendi arka bahçemizdeki belaların belası olacak!”
Dul İmparatoriçe öfkelenmek yerine, “Kıdemli Sekreter*(15) Hai, lütfen çabuk ayağa kalkın” dedi.
15* Ming ve Qing hanedanları sırasında, Büyük Sekreterliğin Büyük Sekreteri (内阁大学士) gelao (阁老) olarak ele alındı.
Pan Rugui, Hai Liangyi’nin ayağa kalkmasına yardım ettikten sonra, Dul İmparatoriçe, “Sevgili bakanlarımın dediği gibi. Düşüncemde*(16) önyargılıyım. Bu konudaki kararı İmparatora bırakacağım.”
16* 哀家 ai-jia. Dul bir İmparatoriçe / Dul İmparatoriçe’nin kendisine atıfta bulunduğu “ben” için emperyal bir terim. Okumayı kolaylaştırmak için metinde sadece “ben”, “ben”, “benim” vb. kullanacağım, ancak bu romandaki Dul İmparatoriçe, kendisine atıfta bulunurken her zaman “ai-jia” kullanır.
Bakanlarının dikkatli gözleri altında, İmparator Xiande zayıf bir şekilde öksürdü. Pan Rugui’nin ona verdiği mendili kabul etti ve ağzını kapattı. Uzun bir sessizlikten sonra nihayet konuştu.
“İmparatorluk Validesi’nin söylediği şey mantıksız değil. Çocuk masum. Ancak, her şey söylendiğinde ve yapıldığında, Shen Wei’nin birlikleri yine de yenildi ve şehri gerçekten terk etmişti. Klanının dokuz neslinde sadece bu soy kaldığı için, bu çocuğa günahını yansıtması ve kendini affetmesi için bir şans vereceğim. Ji Lei.”
“Bu kul sizin emrinizdedir.”
“Bu çocuğu Zhao Zui Tapınağı’nda*(17) gözaltına alın. Benim emrim olmadan, dışarı çıkamaz!”
17* 寺 genellikle bir manastır veya tapınağa atıfta bulunuyor, ancak eski Çin’de aynı zamanda bir hükümet bürosuna atıfta bulunuyor, aksi takdirde Mahkeme olarak da çevrilir. Buradaki bu tapınak daha çok kişinin günahını düşünmek için bir gözaltı alanı olarak hizmet veren tenha bir bina gibi.
Xiao Chiye kırık ceviz parçalarını tabağa attı. Zhao Hui, “Genç Efendi, yemiyor musunuz?”
Xiao Chiye, “Sakat ve işe yaramaz. Kim ister?
Zhao Hui’nin gözleri dönen tabağı takip etti. Kısık bir sesle, “Bu herkesi tatmin edecek bir şey değil mi? Biz istediğimizi alamadık, diğerleri de alamadı.”
“Onu kafeslemek, dışarı çıkmasına izin vermekten daha iyidir.” dedi Lu Guangbai koltuğuna dönmeden önce.
“Aslında hayır.” Xiao Chiye kendini işaret etti. “Ben de kafese tıkılmış bir adam değil miyim?”
Lu Guangbai ve Zhao Hui aynı anda konuştu. “Aferin.”
₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪
Çevirmen littleowlsekai
