Bölüm 19 – Soyadı Feng Olan Sen, Seni Lanet Piç!
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
Qiao Xian çay evinde oturuyordu, çanağındaki kehribar renkli sıvıyı seyrederek, çayın gün batımının rengini yansıtmasıyla hayal kurdu.
Yavaş yavaş, günbatımının rengi kayboldu ve mekanın sahibi mumları yaktı, Qiao Xian’a doğru yürüdü ve bir kase sıcak erişte çorbası isteyip istemeyeceğini sordu. Qiao Xiao reddetti.
Biraz tuzlu olan acı çaya alışkın değildi. Zuoyue Bürosunda herkes Komutanın astı Qiao Xiao’nun ekşi erik çayını sevdiğini biliyordu.
Ancak soğuğun henüz çekilmediği böyle bir yerde, tek bir ekşi erik çayı izi bile yoktu.
Qiao Xian, çay fincanını beşinci kez dudaklarına götürdü; bir kez tattıktan sonra kaşları çatıldı. Sonunda Zhangsun Bodhi ortaya çıktı.
Diğeri, sanki uzun zamandır burada diğerini beklemeyi kabul etmiş gibi, Yavaşça Bahar Ayından çıktı. Sıradan bir şekilde çay evine doğru yürüyordu.
“Bir saat geç kaldın.” Zhangsun otururken Qiao Xian söyledi.
Zhangsun, “Erken gelen sensin.”
Qiao Xian, “Ne buldun?”
Zhangsun biraz geç konuştu, “Vücudundaki koku Lady Miao adlı biri tarafından yapıldı. Sözde bayan parfümler hakkında çok şey biliyordu ve istediği kokuyu yapabiliyordu. Yunyun’un İlkbahar Ayında isim yapmasının nedeni de onun sayesinde. “
Feng Xiao veya Cui Buqu olsaydı, Lady Miao adını duyduklarında, Hotan büyükelçisi Qin Miaoyu’nun cariyesi ile bağlantı kurarlardı; ama burada değillerdi, bu yüzden Zhangsun ve Qiao Xian’ın ikisi de habersizdi.
Yine de, Zhangsun ve Qiao Xiao, Cui Buqu’un erik çiçeği kokusunu araştırmalarını istemesinin nedenini anlamayı başardılar.
” Leydi Miao, Komutanın bulmak istediği kişi için bir ipucu olabilir.” Qiao Xian söyledi, “Fakat bütün gün boyunca onunlaydın, sadece bu ipucunu mu bulabildin?”
Zhangsun Bodhi sessizce ona baktı, bu da ona “O zaman ne öğrendin?” diye sorduğu anlamına geliyordu.
Qiao Xian, “Başlangıçta hizmetçisini takip ediyordum, fakat dışarıda sana ve Leydi Yunyuna kıskanç bir şekilde bakarken göreceğimi kim bilebilirdi; bu yüzden Jianghu’dan yanlışlıkla Bahar Ayı’na gelen yaralı bir dövüş sanatları ustası gibi davrandım ve bana yardım etmesine izin verdim, bana acımasını sağladım ve birkaç şey sordum.”
Qiao Xian’ın üzerinden keskin bir güzellik gibi kokmasına neden olan bir koku vardı ama bir erkeğin vücuduna geçerse zarif bir şeye dönüşürdü. Kadınları çıldırtıp deliye döndürürdü. Uzun bir süre baktıktan sonra, Qiao Xian’ın kendini erkeksi hissettiğini bile hissedecekti.
Zhangsun Bodhi’nin bakışları ilk kez Qiao Xian’da uzun süre oyalandı, gözlerinde kargaşa belirdi.
“Sen – erkek misin yoksa kadın mı?”
Qiao Xian açıkça cevap verdi ” “Budist senaryoları bu kadar uzun süre okuduktan sonra,” görünüşün sadece zihnin algısı olduğunu ” ve anlamsız olduğunu anlamıyor musunuz?” Zhangsun sessizlikle cevap verdi, Buda boncuklarını elinde çevirdi ve Amitabha’ya nefesinin altında mırıldandı.
*Amitabha*cenneti yöneten, sonsuzluğun ve sonsuz mutluluğun tadını çıkaran bir Buda.*
“Haklısın, yolumu kaybettim.”
Qiao Xian, “Leydi Yunyun ile aranızda hiçbir şey olmadı mı?”
Zhangsun sakince cevapladı, “Sormak istediğimi sorduktan sonra, onu uyutup ayrıldım.” Uyandıktan sonra, belki Zhangsun Bodhi’yi hatırlayabillirdi ama neden bayıldığını hatırlamayacaktı. Sanki hepsi bir rüya gibi olacaktı.
O andan itibaren, bir daha asla karşılaşmamak için kendi yollarında yürüyeceklerdi.
Zhangsun Bodhi hızlıca kendini gerçekliğe döndürdü.
“Ne bulabildin?” Sormak için dudaklarını araladı.
Qiao Xiani, ” Hizmetçiden, Lady Miao’nun yerini öğrenmeyi başardım. Yunyun’un gizlice bir malikane satın aldığını ve başlangıçta kendisini kurtarabileceği zaman oraya taşınmak istediğini söyledi. Leydi Miao, Bahar Ayı’na geri dönmesine yardım ettiğinden, borcunu ödemek istedi, bu yüzden Lady Miao’nun bir süre orada yaşamasına izin vermeyi teklif etti. Ayrıca Lady Miao’nun nasıl bir tanrı olduğunu da görmek istedim. “
Zhangsun Bodhi başını kaldırdı ve sordu, “Hava neredeyse karardı; neden hala hareket etmiyoruz? “
Qiao Xian cevap vermedi, mekan sahibini çağırdı, iki kase erişte çorbası istedi.
“Daha erken. Ayrılmadan önce yemek yiyelim.”
Zhangsun Bodhi kafasını salladı.
Kelimelerle arası olan bir adam değildi. Eğer seçebilseydi, kılıcını almayı ve düşmanıyla ölümüne savaşmayı seçerdi. Şu anda, Layd Yunyun’un inanılmaz işbirliği yapmasına rağmen; Bahar Ayı’ndan çıktıktan sonra Zhangsun Bodhi’nin dudakları gerginliğini açığa vuruyordu.
Ancak şimdi kendini sakinleştirmeyi başarmıştı.
Qiao Xian aniden bir şey söylemeden önce bir süre ona baktı, “Jiejian Bürosu ile karşılaştırdığında, Zuoyue Bürosu hala erkek sıkıntısı içinde.”
Keşke Komutan, dövüş sanatlarında hem zeki hem de yetenekli birine sahip olsaydı, belki de bu sefer kendi başına yola çıkması gerekmeyecekti. “Komutanın yarım ayda bir yatakta yatmasını izlemeye kıyasla, kendisini daha çok dışarıya açmasını tercih ederim. Bu hastalığına yardımcı oluyor. ” Zhangsun’un orta derecede uzun bir cümle söylediğini görmek nadirdi.
Qiao Xian kaşlarını çattı, “Fakat Feng Xiao’nın ellerinde, çokta rahat olmayacaktır.”
Konuşma sona yaklaştığında, erişte siparişleri de gelmişti. İkisi de daha fazla konuşmadı ve sessizlikle yemeklerini yediler.
Erişte çorbası, normal vejetaryen eriştelerden başka bir şey değildi. Çorba doğal olarak iyi bir su kullanılarak pişirilirdi. Eriştelerin üzerinde birkaç taze soğan ve yabani marul vardı. Bu, bu pazaryerinin vatandaşlarına doyurucu bir yemek yapmaya yetiyordu.
Bu tür erişte çorbası, Zhangsun ve Qiao Xian’ın yedikleri ile karşılaştırıldığında çok farklıydı. Ancak, soğuk havayla eklenen açlıklarından dolayı, çorba midelerine ulaştığında, tüm yorgunluklarının peşinden koşarak tüm vücuda yayılmaya yetecek bir sıcaklık hissettiler.
Qiao Xian ve Zhangsun, ikiside aynı şeyi düşünüyordu. Keşke Komutan burada olsaydı, ne kadar güze olurdu değil mi? Şu anda bir kase çorba içip içmediğini bile bilmiyorlardı.
◈ ◈ ◈ ◈ ◈
Elbette, Cui Buqu çorba içmiyordu. Sadece bu da değil, yine de karda öne çıkması, soğuğa dayanması ve kendini çok fazla öksürmekten alıkoyması gerekiyordu. Ancak, özellikle iyi bir ruh hali içindeydi.
Şu andan beri Feng Xiao, beşe karşı bir, savaştaydı.
“Malikaneden yeşimi getir.” Feng Xiao’nın Pei Jingzhe’ye emir verdiğini duydu. Pei Jingzhe, Feng Xiao’nın kafasında neler olduğunu bilmiyordu ama yine de itaat etti ve çabucak yeşimi getirdi.
Ay ışığı zayıf değildi; Yeşim, Feng Xiao’nın elinde gecede bir kristal gibi parlıyordu. Ayrıca ondan aydınlanan bir yeşil ışık tonu da görülebiliyordu. Bunun Cennet Gölünün Yeşimi olup olmadığına bakılmaksızın; hiç şüphesiz güzel bir yeşimdi.
Orada bulunan herkesin gözü yeşimdeydi ve gözleri parlıyordu.
Feng Xiao kendini öne çıkardı ve yüksek sesle söyledi, “Hepiniz bu yeşim için mi geldiniz?”
Beş davetsiz misafire ait arasında sadece sarı-kaftanlı kadın yeşime bakmak istedi. Diğer dördü sessiz kaldı ve amaçlarını açıklamadı. Garip sessizliğin ortasında kimse konuşmaya cesaret edemedi; sanki bir sessizlik savaşı içinde gibiydiler.
Feng Xiao’nun acelesi yoktu; Cui Buqu daha da sabırlıydı. Şu anda endişe içinde titreyen tek kişi Pei Jingzhe idi.
Yeterince eğitilmediğini biliyordu ve Feng Xiao’yu utandırmak istemiyordu; bu yüzden derin derin nefes aldı, duygularını bastırdı ve sahte bir görünüm takındı.
Sessizliği ilk kıran sarı kaftanlı kadın olmuştu, “”İlk ortaya çıkan bendim ve Jiejian Bürosuna karşı gelmek gibi bir niyetim yok. Ben sadece zayıf bir kadınım ve burada, tüm gece boyunca soğuk rüzgarlar esiyordu. Lütfen bana acıyın. Lord Feng, sadece bir göz atmama izin verin böylece geri döndüğümde söyleyecek bir şeyim olur.”
Gülümsemesi sığdı. İlk başta, hiçbir izlenim bırakmayacak normal bir yüze sahipti; fakat kulağa hoş gelen sesi yüzünden etraftakilerin bakışları istemsizce ona döndü.
Cui Buqu alanı inceledi ve ik kişinin sarı kaftanlı kadına bakmadığını fark etti. Aralarından biri bambu şapka giyen, kadın mı erkek mi olduğunu belirleyemediği kişiydi, diğeri ise Göktürk’tü.
Göktürk’ün dikkati başından sonuna kadar Feng Xiao üzerindeydi. Yalnızca üst düzey dövüş sanatçıları, hiçbir şeyin onları görevlerinden uzaklaştırmasına izin vermezdi.
Gölgelerde saklanan siyahlı adama gelince …
Diğerinin bedeni yana doğru eğilmiş, çok uzakta duruyordu; sol eli sağ elini tutuyor, zaman zaman bastırıyordu.
Cui Buqu gözlerini kısarak baktı.
Feng Xiao diğerlerini gözlemlemedi. Sarı kaftanlı kadına sanki bu malikanede bir tek o varmış gibi bakıyordu.
Diğerinin gülümsediğini görünce o da gülümsedi. “İyi huylu olduğuna göre, önce yeşimi sana vermeliyim. Ancak, adını bile bilmiyorum. Ya onu alıp kaçarsan; seni nerede bulacağımı nasıl bilebilirim? “
Sarı kaftanlı kadın konuştu, “Ben Bing Xian.”
Feng Xiao kaşlarını kaldırdı, “Soyadınız Bing mi? Ne kadar da ender. “
Bing Xian, “İsimler ve benzerleri adreslerden başka bir şey değildir. Tıpkı Lord Feng gibi, adınız da bir neslin zarafetini getiren sıra dışı ve benzersiz değil mi? “
Feng Xiao seslice güldü, “”Bu insafsız aptallarla karşılaştırıldığında, benim iyiliğimi kazandın!* Jiejian Bürosunun senin gibi anlayışlı insanlara ihtiyacı var, neden bana katılmayı düşünmüyorsun? Sana iyi bakılacağını garanti veriririm; kesinlikle burada malikanenin dışında soğuk rüzgarlara dayanmak zorunda değilsin! “
**you have earned my favour** onayını almak- birinin gözüne girmek gibi bir söz. Tam olarak türkçe karşlığını veremedim. Kralın gözüne girersinde seni korur ya onun gibi bir anlama çıkıyor.
Bing Xuan bir şey söylemek istiyormuş gibi gülümsedi; ama aniden Feng Xiao yeşimi Pei Jingzhe’nin elinden kaptı ve ona doğru fırlattı.
“Seni daha çok sevdiğim için, yeşimi önce sana ödünç vereceğim!”
Bing Xuan gafil avlanmıştı. Feng Xiao’nun yeşimi hiçbir uyarı yapmadan teslim edeceğini hiç düşünmemişti; bu yüzden tereddüt etmeden yeşim taşına doğru hamle yaptı.
Ancak hızlı olsa bile ondan daha çevik biri vardı.
Bambu şapkayla beyaza bürünmüş adam ve gri giyen adam aynı anda yeşim taşına doğru uçtu.
Göktürk yeşime bakmadı bile. Elinde uzun bir bıçak çıkararak dağların ve şiddetli dalgaların gücüyle ölümcül bir hareketle Feng Xiao’ya doğru uçtu.
Hareket o kadar etkileyiciydi ki Feng Xiao’nun arkasında duran Cui Buqu da ondan gelen rüzgarın şiddetini hissedebiliyordu. Engel olamadan birkaç adım geri attı. Neredeyse sırtı duvara çarpacaktı ama aniden biri onu yana çekti. Gözlerini kırptı ve Feng Xiao’nun onu kollarının arasına çektiğini fark etti.
Ancak Göktürk’ün bıçağı yukarıdan gelmişti. Cui Buqu saçlarının gevşediğini hissetti ve aniden saçları omuzlarına döküldü.
Feng Xiao gibi üst düzey dövüş sanatları ustaları, Göktürk’ün birisini nasıl şaşırtmayı planladığı göz önüne alındığında, en azından saçındaki Yeşim saç tokasını* çıkaracağını bilirdi. Saçlarının dağınık olmasını önlemek için, Feng Xiao onun için rüzgarı engellemek için Cui Buqu’yu kullandı.
Cui Buqu’nun, saçlarının karışıklığı ile şimdi bir psikopat gibi göründüğünü bilmek için bir aynaya ihtiyacı yoktu. Göğsünden bir iğrenme dalgası yükseldi ve yüksek sesle azarladı, “Soyadı Feng olan sen, seni lanet olası piç!”
Bir sonraki anda Göktürk’ün dolaylı olarak intikamını aldığını fark etti, çünkü Feng Xiao diğeri tarafından kışkırtılmıştı, Cui Buqu ile kavga etmek için zamanı yoktu.
Grili adam yeşime dokunan kişiydi. Fakat mest olamadan yeşim taşının aniden avuçlarında çatlamaya başladığını ve rüzgârla savrulan toza dönüştüğünü fark etti.
Yeşim taşının peşinde olan üçü de şaşkınlıkla ona baktı.
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
Önceki Bölüm ♡♡♡♡♡ Sonraki Bölüm
