Qiang Jin Jiu 11. Yeni Yıl

Share
  • 28 Şubat 2023

₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪

Shen Zechuan’ın prangaları çıkarıldı. Manga Komutanı’nın homurdanmasını dinlerken bileklerini oynattı. Ji Gang, el arabasını itti ve İmparatorluk Ordusu için şarapları boşaltmayı çabucak bitirdi. Başının etrafına iri bir bez sararak onlara doğru yanaştı.

Ji Gang’a bahardan önce avluyu toplamayı bitirmesini emrettikten sonra, Manga Komutanı o gece nöbetçi ekibine olayı yaymamaları talimatını vermek için tekrar dışarı çıktı.

“Yaralandın mı?” Ji Gang, Shen Zechuan’ın kolunu çekti.

“Hayır.” Shen Zechuan, Xiao Chiye’nin boğulma izleri bıraktığı ense kısmını silmek için elini kaldırdı. “Shifu,” diye seslendi.

Ji Gang, “Neresi acıyor?” diye sordu.

Shen Zechuan başını salladı. Bunu bir an düşündü, sonra şöyle dedi: “Dışsal dövüş sanatları* güçlü ve şiddetli, yumrukları ve tekmeleri güçlü. Bana tanıdık geliyor.”

ÇN: 外家  ‘dışsal’ dövüş sanatları, kişinin saldırıya geçmek için savaşta fiziksel gücünü kullandığı Shaolin’den kaynaklanır. Karşıt    “içsel” dövüş sanatları, kişinin kendi iç enerjisini harekete geçirdiği Zhang Sanfeng’den kaynaklanır. İkincisi, fiziksel yönlerden çok ruhsal ve zihinsel yönlerle ilgilenir. İç dövüş sanatlarına bir örnek Taiji’dir (Tai Chi).

Ji Gang’in yanmış ve şekli bozulmuş yüzü şaşkın görünüyordu. “Ji Klanı Boks Stilimiz asla yabancılara aktarılmadı,” dedi.

“Vurduğu anda hamlelerine karşı koymaya cesaret edemedim.” Shen Zechuan’ın ağzında kanın tadı kalmış gibiydi. Dilinin ucuyla dişlerinin kenarlarını yaladı ve bir an düşündü, “Kuşkulanmasından korktum, bu yüzden şartları zorlamaya cesaret edemedim. Sadece olay çıkarmak ve aptalı oynamak da onu kandıramazdı. Shifu, neden benden bu kadar nefret ediyor? Öğretmen mevcut siyasi durumdan bahsetti. Dul İmparatoriçe’yle başta olan akrabaları, en çok nefret etmesi gerekenler değil mi?”

“Bu velet sarhoş!” dedi Ji Gang nefretle. “Ve zorbalar her zaman zayıf olanı seçer. Bu yüzden tek yönelebileceği sensin.”

Shen Zechuan sol elini silkeledi. “Bunu arıyordu. Shifu bunu hatırlıyor musun?”

Avucunun üzerinde sessizce yatan, o eskimiş ve yıpranmış kemik başparmak yüzüğüydü.

“Orduda etkileyici bir kol kuvvetine sahip olanlar genellikle büyük yaylar kullanırlar ve kirişi çekerken bu tür başparmak yüzükleri takmaları gerekir.” Ji Gang, başparmak yüzüğünü inceledi ve “Bu tür bir aşınma ve yıpranma, büyük olasılıkla Libei Süvarisi’nin Büyük Cennet Yayını çekmesinden kaynaklanıyor. Ancak, bu İkinci Genç Efendi Xiao savaşa girmiyor. Peki bunu ne için takıyor?”

◈ ◈ ◈

Xiao Chiye sessizce uyuyordu. Onu uyandıran Lu Guangbai idi.

“Dün gece gerçekten çok çalıştın.” Lu Guangbai geri durmadı. Sandalyeye oturdu ve “Daha yeni bir görev aldın ve çoktan gidip bela aradın. Öncesinde Jiming’in saraya gitmek için konutu terk ettiğini gördüm.”

Xiao Chiye, yorganın altında örtülü yatarken boğazı rahatsız olmuştu. “Çok içtim,” dedi.

“Birkaç gün sonra başkentten ayrılacağız.” dedi Lu Guangbai içtenlikle. “Böyle içmeye devam edemezsin. Dövüş sanatı becerilerin işe yaramaz hale gelene ve vücudunuz çökene kadar içersen ne yapacaksınız?”

Xiao Chiye cevap vermedi.

Lu Guangbai, “Dün akşamki ziyafette ağabeyinin kalbini mahvettiler, bu yüzden ona biraz anlayış göstermelisin. Libei’nin askeri işleriyle meşgul ve aynı zamanda yengen için endişeleniyor. Ve şimdi seni burada bırakması gerekiyor. Kendini kötü hissediyor. Ah Ye, kim başkalarının önünde ondan övgüyle bahsetmez? Ancak hepsi, savaşa her çıkışında bir daha asla geri gelmeyeceğini umuyor. Bu insanlar için, birlikleri her yıl savaş alanına götürmesi gerekiyor. Kendisi söylemez, ama etten ve kandan yapılmış. Peki bu ona nasıl zarar vermez?”

Xiao Chiye yorganı kaldırdı ve uzun bir iç geçirdi. “Söylediğin her şeyi anlamıyor muyum?” dedi.

“Ne anlıyorsun?” Lu Guangbai elindeki mandalinayı Xiao Chiye’ye fırlattı ve “Anlıyorsan, kalk ve en büyük kardeşinden özür dile,” dedi.

Xiao Chiye mandalinayı yakaladı ve doğruldu.

Lu Guangbai, elindeki sargılı yaraya baktı ve gülmeden edemedi. Sandalyeye oturarak mandalinayı yedi ve “Onu neden kışkırttın? Tatmin olmadan önce gidip kendini ısırtman gerekiyordu!”

“Ona bir şarkı söylemesini söyledim,” dedi Xiao Chiye. “Ama onun hayatını istediğimi söyledi. Bu adam nasıl bir pısırık böyle?”

“Sokakta hapsedilmiş bir mahkumla kavga başlattığına göre sen de az pısırık değilsin. Neyse ki, Jiming zamanında ulaştı. Aksi takdirde bugün yine şehirde bir kargaşa çıkacaktı.” Lu Guangbai, “Yaralandın mı?” diye sordu.

Xiao Chiye, bakmak için elini kaldırdı ve sinirlenerek, “Köpek yılında doğdu,”* dedi.

ÇN: Çin Zodyağı on iki yıllık bir döngüye dayanır ve bu döngüdeki her yıl bir hayvan burcuyla ilgilidir. Bu işaretler sırayla fare, öküz, kaplan, tavşan, ejderha, yılan, at, koyun, maymun, horoz, köpek ve domuzdur.

◈ ◈ ◈

Xiao Jiming ancak öğleden sonra geri döndü. Zhao Hui onu takip etti ve Xiao Chiye’yi saçakların* altında beklediğini gördü.

ÇN: Çatının yapıdan dışarı taşan bölümü.

“Dage,” diye seslendi Xiao Chiye.

Xiao Jiming pelerinini çıkardı ve Zhao Hui de aldı. Hizmetçi elinde bakır bir leğen taşıyarak yanına geldi. Xiao Jiming ellerini yıkadı ve onu görmezden geldi.

Zhao Hui ona baktı ve “Genç Efendi, bugün İmparatorluk Ordusu soruşturmasına gitmeyecek misiniz? Naip tabletini alın ve bu akşam yemek için geri gelin.”

Xiao Chiye, “Ağabeyim isterse giderim” dedi.

Xiao Jiming ellerini sildi ve sonunda ona baktı. “Sana dün gece git demedim, ama yine de gittin, değil mi?” dedi.

Xiao Chiye, “Yanlış yöne gittim. Eve dönmek istemiştim.” dedi.

Xiao Jiming mendili bakır leğene geri koydu ve “Git tableti al, sonra yemeğin için geri gel” dedi.

Ancak o zaman Xiao Chiye ayrıldı.

◈ ◈ ◈

İmparatorluk Ordusu başkenti koruma görevinden ihraç edildiğinden, eski ofis ıssız bir duruma düşmüştü. Xiao Chiye atını mahmuzladı ve kısa ceketleri kuşakla sabitlenmiş birkaç adamı, etrafta oturup güneşin tadını çıkarırken gördü. Boş ve tembel bakışları, bir “ordu” dan beklenebilecek hiçbir yiğitliğe sahip değildi.

Xiao Chiye atından indi. Kırbacıyla beraber avluya yürüdü. Avluda çorak bir çam ağacı vardı, biriken kar gelişigüzel bir şekilde bir yığın haline gelmişti. Kimse verandanın saçaklarında asılı olan buz sarkıtlarını kaldırmamıştı ve görünüşe göre çatıdaki kiremitlerin de yeniden kaplanması gerekiyordu.

Eh, fakirlerdi.

Xiao Chiye çevreyi incelemeye devam etti. Boya plakayı çoktan soyuluyordu. Ana salona birkaç basamak indi. Sonra kırbacıyla perdeyi kaldırarak içeri girmek için hafifçe eğildi.

Sobanın etrafında oturan ve fıstık kıran adamlar hemen Xiao Chiye’ye bakmak için başlarını çevirdiler.

Xiao Chiye, kırbacını masaya bıraktı ve resmiyete gerek duymadan oturmak için sandalyeyi kaldırıp yanaştırdı. “Yani, herkes burada,” dedi.

Etrafındaki insanların hepsi patırtıyla ayağa kalktılar ve ayaklarının altındaki fıstık kabuklarının üzerine gürültüyle bastılar. Çoğu, eski askeri hanelerden kırk yaşın üzerindeydi. İmparatorluk Ordusu içinde bu kadar uzun süre karışıklık içinde olduklarından, utanmazca parayı gasp etme konusunda usta olmaları dışında bahsedecekleri başka bir yetenekleri yoktu. Xiao Chiye’yi şimdi görünce, birbirlerine sinsi bakışlar atmadan önce, bakışları onu yukarı ve aşağı süzdü ve akıllarında gizli motifler vardı.

“İkinci Genç Efendi!” İçlerinden biri ellerini cübbesine sildi ve gülümseyerek, “Bugün tableti almanız için bekliyoruz!” dedi.

Xiao Chiye, “Şimdi buradayım, değil mi? Tablet nerede?” dedi.

Adam gülümseyerek, “Bu sabah seni bekledik, ama siz gelmediniz ve Çalışma Bakanlığı bizi işe koyulmaya çağırıyordu, bu yüzden Komutan Yardımcısı Cao adamları yerleştirmek için tableti önceden aldı. Geç dönecek. Geri döndüğünde, evinize teslim etmesi için birini göndereceğim.” dedi.

Xiao Chiye gülümsemesine karşılık verdi ve “Ya sen kimsin?” dedi.

Adam, “Ben mi? Bana Lao Chen deyin!* Eskiden Dicheng’in Birliğinin Birlik Komutanıydım. Usta Hua Shisan terfi için beni tavsiye etti, bu yüzden şimdi burada İmparatorluk Ordumuzdayım.”

ÇN:  Lao Chen veya kelimenin tam anlamıyla, İhtiyar Chen. Lao, şefkat veya aşinalık belirtmek için yaşlı bir kişinin soyadının önünde bir ön ek olarak kullanılabilir.

“Bu tuhaf.” Xiao Chiye, bir eli sandalyenin sapına koyarak vücudunu yana eğdi ve Lao Chen’e baktı. “Genel Valinin hemen altında İmparatorluk Muhafızları Bölgesel Komutan Yardımcısı olmalı. Nasıl oldu da bir Komutan Yardımcısı’nın eline geçti?”

“Bunun farkında değilsiniz ama…” Lao Chen, Xiao Chiye’nin dikkatle dinlediğini görünce, bir yay şeklinde bükülmüş olan bedeni tedbirsizce doğruldu. “Zhongbo’nun birlikleri geçen yıl yenilgiye uğradı ve Jincheng’den gelen tahıllar nakledilemedi. Bu, Qudu’da acil bir gıda kıtlığına yol açtı. Personel Bakanlığı bürokratları yıllık maaş ödeyemedi ve bu yüzden İmparatorluk Ordusu Ofisi’ndeki personeli yarı yarıya azalttılar. Şu anda bir Komutan Yardımcımız yok. En yakını Komutan Yardımcısı Cao. Geriye kalan sadece birkaç kişiyiz.”

“Yani diyorsun ki,” dedi Xiao Chiye, “Naip bel tabletine herkes elini uzatabilir, öyle mi?”

“Geçmişte her zamanki uygulamamız sadece tableti alıp gitmekti. Çalışma Bakanlığı’nın görevleri beklemiyor ve hepsi keresteleri saraya taşıyor. Mütevazı bir konumdayız ve sözlerimiz çok az ağırlık taşıyor. Kimseyi gücendiremeyiz. Başka seçeneğimiz yok.” Lao Chen suçu üstünden atmaya başladı. “Bunun kurallara aykırı olduğunu düşünüyorsanız, bunu Çalışma Bakanlığı’na bildirmelisiniz.”

“Ben bir otorite tabletine sahip meşru bir naibim.” dedi Xiao Chiye, “Neden kendimi Çalışma Bakanlığı’na açıklamam gerekiyor? İmparatorluk Ordusunun üstündeki komutan İmparator’dur. İmparatorluk Ordusu, yardımımızı istediklerinde onlarla hesaplaşmadan geçmişte Altı Bakanlık’a* yardım etti. Ama bugünden itibaren insan gücü isteyen her kimse, ilgili görevler hakkında uygun bir açıklama yapamaz ve programları net bir şekilde açıklayamazlarsa, adamlarımın görevlendirilmesine güvenmeseler iyi olur.”

ÇN: 六部 Altı Bakanlık, özellikle Çalışma Bakanlığı, Adalet Bakanlığı, Personel Bakanlığı, Ayinler Bakanlığı, Maliye Bakanlığı (veya modern anlamda Gelir) ve Savaş Bakanlığı.

“İstediğiniz her şeyi söyleyebilirsiniz.” Lao Chen ve diğerleri gülmeye başladı. “Ancak şu anda devriye ve savunmalardan sorumlu değiliz; biz ayakçılarız ve tuhaf işler yapan işçileriz! Altı Bakanlık’ta yardım ederek kendimizi hâlâ yararlı bulabiliriz. Ayrıca, İmparator Majesteleri son birkaç yıldır bunun hakkında tek kelime etmemişti. İkinci Genç Efendi, cebinizde para olması, imparatorluk sarayında arkadaş sahibi olmak kadar iyi değildir. Geçmişte Libei’de yaşadınız, ancak İmparatorluk Ordusunun durumu Libei’nin Zırhlı Süvarilerinden farklı. Bazı şeyler burada işe yaramaz! Dahası, İmparatorluk Ordumuz Sekiz Büyük Eğitim Tümeni ile yarışamaz. Kim—”

Xiao Chiye ayağa kalktı ve “Burada görev için seni kimin tavsiye ettiğini söyledin?” dedi.

Lao Chen’in ifadesi sırtını düzeltirken parladı. Üç kez yüksek sesle tekrarlamak için nasıl da can atıyordu. “Usta Hua Shisan! Siz de onu tanıyor musunuz? O Dul İmparatoriçe’nin shu doğumunun torunu. O Üçüncü Genç Hanım Hua’nın-“

Xiao Chiye ayağını kaldırarak ona bir tekme attı! Lao Chen hala parlak bir yüzle konuşuyordu ve tekme onu hazırlıksız yakalamıştı ve onu devrilip masaya ve sandalyeye çarptı. Çaydanlık yere düştü, her yere çay sıçrattı. Bu, Lao Chen’i yeniden şaşırtmıştı ve yerde sürünerek diz çökerken titredi.

“Hua Klanı’ndan bir cariye tarafından yetiştirilen serseri.” Xiao Chiye masanın üzerindeki fıstık kabuklarını kenara çekti. “Eskiden botlarımı taşırdı. Ne tür etkili bir destekçi olduğunu düşünüyorsun? En iyi ihtimalle, o sadece küçük bir patates. Genel Valinin yetki tabletini istiyorum. Bunun yerine bana kuralları söyle. Kim olduğumu bile söyleyemeyecek kadar kör müsün? Şu andan itibaren, İmparatorluk Ordusu’nda son sözü söyleyen benim!”

Lao Chen elleriyle ayağa kalktı ve önünde diz çöktü. Kaba bir uyanışla karşılaştıktan sonra aceleyle, “İkinci Genç Efendi, İkinci Genç Efendi…” dedi.

“İkinci Genç Efendin de kim be?” Xiao Chiye’nin gözleri delice soğuktu. “İmparatorluk Ordusu Genel Valisi olarak, hayatınızı kontrol eden efendinizim. Önümde gösteriş yapmak ve yerel bir kabadayı gibi davranmak mı? Çalışma Bakanlığının el emeği için insan gücüne ihtiyacı var ve görevlendirilen adamların hepsi İmparatorluk Ordusundan. Arada el değiştiren para olmasaydı, o zaman kendinizi onların ayaklarının dibine atmanız sizin için faydalı olur muydu? En alttaki herkes ölümüne çalışıyor, ama kesinlikle parmağınızı bile kıpırdatmadan kendinizi şişmanlamışsınız. Ne? Hua Shisan seni koruyacağını söyledi ve gerçekten de senin elinde Ölüm Muafiyeti Altın Nişanı* olduğunu mu düşünüyorsun?!”

ÇN: 免死金牌 Ölüm Muafiyeti Altın Nişanı; İmparator tarafından verilen ve bir kişinin ölüm cezasından muaf tutulmasına izin verecek bir tablet veya nişan.

“Cüret edemem. Buna cesaret edemem!” Lao Chen dizlerinin üzerine birkaç adım attı ve “Ekselansları! Bu alçakgönüllü hizmetçi saçmalıyordu…” dedi.

“Yarım saat.”* dedi Xiao Chiye. “Makam tableti, isim kaydı ve yirmi bin asker. Hepsini kontrol etmek istiyorum. Biri eksikse sorun değil, siz beyler onu başlarınızla değiştirebilirsiniz.”

Lao Chen aceleyle ayağa kalktı ve fırladı.

ÇN:  炷香 kelimenin tam anlamıyla bir tütsü çubuğunun yarısının yanması için geçen süre. Bazı kaynaklar, bir çubuğun ( 炷香) 30 dakika veya bir saat sürdüğünü (bir saat genel olarak kararlaştırılan süredir), ancak gerçekten çeşitli faktörlere (çevre, rüzgâr, çubuğun uzunluğu vb.) bağlı olduğunu öne sürmektedir. Yani yarım çubuk muhtemelen 15 ila 30 dakika arasındadır.

◈ ◈ ◈

Muhtelif generaller birkaç gün sonra başkentten ayrıldı. İmparator Xiande, yüzlerce yetkilinin Xiao Jiming’i yolcu etmesini sağladı. Şiddetli karda Xiao Jiming’i kollarından tutarken aralıklarla öksürdü.

“Jiming.” İmparator Xiande bir pelerinle sarılmıştı ama yine de korkutucu derecede zayıftı. “Bugün ayrılırsan tekrar ancak gelecek yıl görüşebiliriz. Libei sınırı huzursuzdu. Biansha Süvarileri geri çekilmeye rağmen, yine de boyun eğmeyi ve bize boyun eğmeyi reddettiler. On İki Kabilenin açgözlü hırsları herkesin görmesi için çok net. Sen benim güvendiğim görevlisin ve ayrıca Dazhou’nun yiğit bir generalisin. Yaptığınız her şeyde dikkatli olmalısınız.”

“Bu sefer imdadınıza geç geldik Majesteleri ama yine de Majesteleri bize iyilik yaptı. Hem babam hem de bu alçakgönüllü hizmetçi üzülmüş hissediyor. Majesteleri gelecekte emri verdiği sürece, Libei kesinlikle Majesteleri için hayatını ve uzuvlarını riske atacaktır.” dedi Xiao Jiming.

“Baban hastalandığından beri benimle uzun yıllardır görüşmedi.” İmparator Xiande yavaşça başını arkasına çevirdi ve şehir kapılarındaki kalabalık insan başlarına baktı. Sonra yüz yıldır Qudu’nun üzerinde yükselen görkemli saraya baktı. Yumuşak bir sesle, “Shen Klanı’nın hayatta kalan üyesinin meselesinin işleyiş şekliyle savaş alanında hayatını kaybeden tüm sadık askerleri hayal kırıklığına uğrattım. Ama uzun zamandır hasta yatağımdayım ve ellerimin bağlı olduğu çok fazla mesele var.”

Xiao Jiming onun bakışlarını takip etti. Bir süre sonra, “Qudu’da rüzgâr ve kar şiddetleniyor. Majesteleri, lütfen sağlığınıza dikkat edin.” dedi.

İmparator Xiande, Xiao Jiming’in elini yavaşça bıraktı ve “Uslu çocuğum, git” dedi.

Lu Guangbai, atı şehirden uzaklaştırdı. Beklendiği gibi, Xiao Chiye’yi dağın eteğindeki köşkte tek başına beklediğini gördü. Uzaktan Xiao Chiye’ye ıslık çalarken atının üzerinde kaldı ve “Velet, gidiyoruz!” dedi.

Xiao Chiye atı yönetti ve “Savaş kardeşliğinde fırtınalar hüküm sürüyor; bir gemi kaptanının gemiyi terk etmesinden korkar.* Dikkatli olmalısın!” dedi.

ÇN:《梦李白其二》·杜甫 Du Fu tarafından yazılmış, Li Bai’yi Düşlemek 2.

“Söyleyecek bir şeyin varsa söyle yeter. Neden şiir okuyorsun?” Lu Guangbai içtenlikle güldü. “Sadece bekle. Sonunda bir gün eve dönebileceksin.”

“Bu kadere bağlı.” Xiao Chiye de gülümsedi.

Arkalarından at toynaklarının sesi duyuldu. Lu Guangbai arkasına baktı. Karda onlara doğru gelen at binicisi basit, eski bir cübbe giymişti ve yüksek bir at kuyruğuyla bağlanmış siyah saçları vardı. Lu Guangbai hızla atını çevirdi ve “Başkomutan! Hadi birlikte gidelim,” diye bağırdı.

Qi Zhuyin yavaşladı. Sırtında uzun bir kılıç taşırken hafif bir palto ve eski bir dış cübbe giymişti. Biri sadece görünüşüne bakacak olsaydı, savaş kardeşliğinde sadece sıradan bir kadın olabilirdi. Ancak rüzgâr geçtikten sonra yüzü şaşırtıcı derecede güzel bir yüze dönüştü.

“Şu atın ikinci sınıf.” Kaşlarını kaldırdı ve gülümsedi, anında kudretini gösterdi. “Benimkine yetişemez, değil mi?”

Ama Lu Guangbai bunu beğenmişti. “Başkomutanın atı kadar çevik ve cesur değil, ama savaş meydanından sağ kurtulmuş iyi bir çocuk. Hadi bir yarış yapalım ve devam edip edemeyeceğini öğrenelim.”

“Şimdi, oradaki bana çok ender görünüyor.” Qi Zhuyin, Xiao Chiye’ye çenesini kaldırdı. “Benimle değişmek ister misin?”

Xiao Chiye, atının yelesini okşadı ve “Hayır, teşekkürler. Nasıl bakarsam bakayım, kaybeden benim,” dedi.

Qi Zhuyin elini kaldırdı ve Xiao Chiye’ye bir şey fırlattı. Xiao Chiye onu iki koluyla yakaladı. Hala kılıfında olan alışılmadık derecede ağır hayalet başlı bir kılıçtı.*

ÇN: 头刀 kelimenin tam anlamıyla hayalet başlı kılıç. Eski zamanlarda ölüm cezasına çarptırılan insanların kafasını kesmek için kullanılan bir tür kılıçtır.

               "Yeni yıldan önce, Libei, Qidong için bir grup iyi savaş atı yetiştirdi ve övgüler size ait

“Yeni yıldan önce, Libei, Qidong için bir grup iyi savaş atı yetiştirdi ve övgüler size ait. Bu şey, hesap defterlerimdeki en iyi zanaatkar tarafından yapıldı. Bana birçok değerli malzemeye mal oldu.” Qi Zhuyin, “Buna ne dersiniz? Şimdi kaybetmiyorsun, ha.”

Xiao Chiye onu elinde tarttı ve güldü. “Başkomutan, bundan sonra, benim sevgili jiejie’msin!* Evden getirdiğim kılıç iyi olabilir ama çok hafif. Kullanması bu kadar rahat değil.”

ÇN: Jiejie: abla

Qi Zhuyin, “Jiejie mi? Kılıcı çekene kadar bekle ve bana yeye* diyeceksin!”

ÇN: Baba tarafından olan dedeye hitap şekli

Xiao Chiye, “Bu kılıca bir isim verildi mi?” diye sordu.

“Bir tane düşündüm.” Qi Zhuyin, “Kurdun acımasızlığından bahseden kişinin kendisi doyumsuz ve acımasızdır.* Bu senin için mükemmel değil mi?”

ÇN:     ,     . Tang Hanedanlığı’nın ünlü Çinli tarihçi, dilbilimci, politikacı ve yazarı Yan Shigu (颜师古) tarafından. Tam satır 「狼              ()。」 (Bir kurdun doğası doyumsuz ve acımasızdır. Kurdun acımasızlığından bahseden kişinin kendisi doyumsuz ve acımasızdır.)

Ama Lu Guangbai konuştu, “‘Acımasızlık’ kelimesi biraz fazla sert. O sadece…”

“Sert.” Qi Zhuyin, kırbacını bir şak sesiyle fırlattı ve eyerinin altındaki at hemen dörtnala uzaklaştı. Arkasına bakmadan, “Bir Libei’liden isteyeceğiniz şey tam da onun için sert olması!” dedi.

Diğer taraftaki ana ordu çoktan hareket etmeye başlamıştı. Qidong Garnizon Birliklerinin mızrak denizinden çıkan kırmızı püsküller*, Qi Zhuyin’i yakından takip etti ve doğudaki vahşi doğaya doğru ilerledi. Lu Guangbai oyalanmadı. Elini Xiao Chiye’ye salladı, sonra atını onlara yetişmesi için mahmuzladı.

               Bir sonraki anda Xiao Chiye, Zırhlı Süvari'nin yere vuran ayak seslerini duyabiliyordu

Bir sonraki anda Xiao Chiye, Zırhlı Süvari’nin yere vuran ayak seslerini duyabiliyordu. Sanki ayaklarının altındaki toprak hafifçe titriyor gibiydi. Xiao Chiye uzaklara baktı ve en büyük erkek kardeşinin başta olduğunu gördü. Tanıdık Libei Zırhlı Süvarileri, kara bir dalga gibi karlı ovaları geçip kuzeye dörtnala gittiler.

Akdoğan, peşlerinden gitmek için rüzgârı aştı. Havada Libei’nin Zırhlı Süvarisi’nin üzerinde uçtu ve çığlık attı. Xiao Chiye, Libei’nin Zırhlı Süvarisi’nin sınırsız kar denizinin ortasında kaybolmasını izleyerek, kılıcını sıkarak durdu.

◈ ◈ ◈

Shen Zechuan’ın aklında kırk tilki dolaşıyordu ve Büyük Üstat Qi onu gerçek dünyaya geri döndürdü.

“Artık muhtelif generaller konumlarına döndüklerine göre, Qudu bir kez daha çıkmaza girdi.” Saçları darmadağınık olan Büyük Üstat Qi boynunu uzattı ve Shen Zechuan’a baktı. “Fazla zamanın yok. Kavanoza hapsolmuş bir kaplumbağa olarak kalmaya devam edemezsin!”*

ÇN: 瓮中之 tam anlamıyla kavanozdaki kaplumbağa, yani dar bir köşeye sıkışmak

“Onlar kasap bıçağı ve doğrama tahtasındaki et de benim.”* Shen Zechuan başını kaldırıp, “Öğretmenim, gerçekten burayı terk etme şansım var mı?” dedi.

ÇN:  刀俎    鱼肉, kelimenin tam anlamıyla “o bıçak ve doğrama tahtası; ben balık etiyim”(birinin doğrama tahtasındaki et olmak), yani birinin insafına kalmak.

“Talih ve talihsizlik birbirine bağlıdır. Hapsedilmek illa ki kötü bir şey değildir.” Büyük Üstat Qi sukabağının tıpasını açtı ve birkaç yudum şarap aldı. “Kapalı kapılar ardında kalırsan, dikkatleri uzakta tutmak ve uygun zamanı beklemek daha kolay. Gelecekte birçok fırsatın olacak!”

Saray çanı uzaktan çaldı. Yeni yıl başlamıştı.

₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪

Çevirmen: @pebbleshive