Yan Han sabah yüzünü yıkarken aynaya baktığında, dün öğleden sonrasını birlikte geçirdiği fahişenin bıraktığı izi gördü ve kaşlarını çattı.
Wen Qing görmüş müydü?
Wen Qing çoktan kahvaltıyı hazırlamış sütünü içiyordu.
Yan Han boğazını temizledi, “Neden yataktan kalkarken beni de uyandırmadın?”
“Son zamanlarda çok yorgun gürünüyorsun. Son ana kadar uyusan da geç kalmazsın diye düşündüm.”
“Oh, beni hala umursayan tek kişisin.” Yan Han sandalyeyi çekip otururken gülümsedi.
Yan Han elini ize götürdü ve kaşıdı. Wen Qing ona baktı.
“Boynum son zamanlarda çok kaşınıyor, sanırım böcek falan ısırdı.”
Wen Qing kafasını salladı, “Küçük kırmızı bir iz var.” Ayağa kalktı ve ilk yardım çantasından merhem alıp Yan Han’ın çantasına koydu.
“Çantana merhem koydum. Boynun kaşınırsa kaşıma. Merhemi sür.”
“Tamam.” Yan Han kafasını salladı ve rahatlamayla bir nefes verdi.
—
Wen Qing o gün iş buldu.
Üst düzey sertifikaları ve uzun yıllara dayanan iş tecrübesiyle iş bulmak zor olmamıştı. Sadece Yönetim Kurulu Başkanı’nın yurtdışında okuduğu zamanlardan kalma okul arkadaşı çıkmasını beklemiyordu.
Yönetim Kurulu Başkanı’nın adı Fang Qi’ydi ve ilişkileri bayağı bir iyiydi. Uzun süredir iletişimleri kesik olsa bile, beraber çalışırken aralarındaki eskiden kalma sözsüz anlayış hâlâ oradaydı.
Fang Qi, şirkette iki hafta çalıştıktan sonra Wen Qing’i terfi ettirdi. Ayrıca ona Wen Bai adında bir asistan bile verdi. Ancak asistanı sadece görünürde asistanıydı. Fang Qi’nin asıl istediği, Wen Bai’nin Wen Qing’den iş konusunda bir şeyler öğrenmesiydi.
Fang Qi Wen Qing ile konuşmuştu. Bu genç adamın oldukça güvenilir olduğunu, dolayısıyla Wen Qing’in uzmanlığını aktarmasını istediğini ve istediği her şeyi ona yaptırmasını söylemişti.
Wen Qing gülümsemeyle kabul etmişti. Ancak içeceklerini getirtmek gibi normal bir asistana yaptıracağı şeyleri bu genç adama yaptırmaya cesaret edemiyordu. Wen Bai arkası olan birine benziyordu.
İşiyle meşgul olduğundan, Yan Han ile gün geçtikçe daha az vakti geçirmeye başladı.
Zhang Teyze1 evdeki yemeği de üstlenmeye başlamıştı. Neredeyse sadece sabahları ve akşamları görüşüyorlardı. Günlerinin nasıl olduğunu konuştukları zamanlara gelince, ya biri evde olmuyordu ya da eve gelir gelmez uyuyordu.
Bir süre sonra Yan Han bunun böyle devam edemeyeceğini düşünmeye başlamıştı. Wen Qing ile konuşmak için vakit bulması gerekiyordu.
