Kapı açılır açılmaz Wen Qing Wen Bai’yi yakasından çekti ve diğerinin boynunu büküp onu öpmeye başladı.
Wen Bai bir elini Wen Qing’in belinin etrafına sardı. Diğer elini de Wen Qing’in saçlarına atmadan önce kapıyı kapattı.
Etraflarına şehvetli ıslak sesleri yayarak yatak odasındaki yatağa kadar öpüştüler. Wen Qing Wen Bai’nin üstüne oturdu ve ellerini Wen Bai’nin kemerine attı.
Wen Bai aniden uzandı ve Wen Qing’in ellerini tuttu.
Wen Qing durakladı ve Wen Bai’nin ellerinden kurtuldu. Ellerini Wen Bai’nin boynunun iki yanına dayayıp ona bakarken konuştu, “Ne oldu? Geldiğine pişman mı oldun?”
Wen Bai, Wen Qing’in yüzünü ellerinin arasına aldı, “Sorunun ne olduğunu bana anlatmak ister misin?”
Wen Qing hafif bir kahkaha attı, “Hayır, istemem. Eğer yapmak istemiyorsan, umrumda değil.”
Konuşurken doğrulup yataktan kalkmaya çalıştı. Wen Bai, Wen Qing’i döndürüp altına hapsederek onu durdurdu. Kulağına doğru fısıldayarak konuştu, “İstiyorum. Neden istemeyeyim?” Daha sonra Wen Qing’in boynunun arkasını nazikçe öpmeye başladı.
Boynu Wen Qing’in vücudundaki en hassas yerdi, kontrolsüzce titremeye başlamıştı.
Wen Qing sabırsızlandı ve yumuşakça mırıldandı, “Eğer yapmak istiyorsan o halde yap. Zaman öldürüp duruyorsun.”
Wen Qing’in o gece kurduğu son cümle bu oldu.
Bilincini kaybetmeden önce komodinin yanında yanan ışığı belli belirsiz gördü ve Wen Bai’ye kapatıp kapatmamasını söylemek arasında kaldı.
Wen Qing uyandığında, görüşü kararmıştı. Bilinci hala bulanıkken kafasının yanından Wen Bai’nin sesini duydu, “Uyandın mı?”
“Evet. Hala gün ağarmadı mı?”
“Öğleden sonra oldu. Perdeleri kapattım.” Wen Bai bir an için durakladı ve sesini azaltıp kuşkulu bir şekilde konuştu, “Dün gece çok yoruldun. Biraz daha dinlen.”
Wen Qing sertçe konuştu, “Öğleden sonra mı oldu?! Telefonum nerede?”
Wen Bai komodinin üstünde duran telefonunu ona uzattı, “Acelen ne? İş yerini gelemeyeceğine dair aradım.”
Wen Qing telefonunu aldı. Yan Han’dan gelen cevapsız herhangi bir arama yoktu.
Wen Qing elleriyle gözlerini kapadı. Wen Bai’ye “Benim için iş yerinden izin mı aldın?” diye soru sorması uzun bir zaman almıştı.
Wen Bai gözlerine kıstı ve kahkaha attı, “Hayır.”
Wen Bai, Wen Qing’in gözlerini kapayan ellerini çekti. Wen Qing’in gözlerine baktı ve dudaklarının kenarları kaldırdı, “Neden? Seninle benim birlikte olmamızla sorunu olan birinin olmasını mı dilerdin yoksa birisinin öğrenmesinden mi korkuyorsun?”
Wen Qing bakışlarını kaçırdı, “Gitmelisin.”
Wen Bai elini uzattı ve Wen Qing’in dudaklarının kenarına dokundu, “Benimle dönmeyecek misin?”
Wen Qing kafasını iki yana salladı, “Tek başıma döneceğim.”
