Bölüm 46 – Sen Benim Mirasçı Yetiştirmem için Sadece Bir Araçsın
Şu anda ironik bir şekilde Cui Buqu’nun tepkisi çok daha yavaştı ya da belki cevap bile vermemişti. Yu Xiu’nun gözleri keskin olduğundan, bu ikisinde garip bir şey olduğunu fark etmesi onun için zor değildi.
Ancak Zuoyue Bürosunun Komutanı ismine uygun yaşamıştı. Feng Xiao’yu kalbinde kaç kez azarlamış olursa olsun, diğeri elini tutup onu kendi bedenine götürürken, Cui Buqu onun yerine Feng Xiao’nun bileğini tuttu ve duvara yasladı. Diğer eliyle Feng Xiao’nun çenesini tuttu ve onu öpüyormuş gibi yaptı.
Feng Xiao, üzerinde bir soğukluk ve endişe dalgasının geçtiğini hissetti ama bunun nedeni Cui Buqu’nun ani hareketleri değil, eliydi.
Az önce Cui Buqu’un eli bir cesede dokunmuştu. Parmaklarını cesedin ağzına sokmuş ve daha sonra onları sadece bir kez yıkamıştı.
Feng Xiao o cesetlere nasıl yakından dokunduğunu düşünürken, aralarında onları ayıran tek şey Cui Buqu’nun eli olduğu için vücudunun her yerinde rahatsızlık hissetmekten kendini alamadı.
Cui Buqu bunun yeterli olmadığını hissetti, Feng Xiao’nun sırtının bir kısmına bir elini daha koydu ve hiç durmadan ellerini yüzeyde gezdirdi.
“İstiyorsan durdur.” Bu sözler birer birer Feng Xiao’nun dişlerinden sızmıştı.
“Benim için çukur kazdığında, ne kadar sarhoştun? Cui Buqu tatlı tatlı gülümsedi.
Feng Xiao tiz bir sesle , “Bu kişi, Yu Xiu, çok zeki. Eğer küçük bir hata bile olsa, bunu görebilir.”
Cui Buqu, “Bu yüzden buna iyi tahammül etmelisin, kendini ifşa etmemeyi unutma.”
Vücutları neredeyse birbirine yapışmış, nefesleri iç içe geçmiş, burunları neredeyse birbirine değiyordu. O anda, yürüyen Yu Xiu onlar fark etmeden yanlarından geçti, ona göre bu, güpegündüz uygunsuz bir şey yapan utanç verici bir çiftten başka bir şey değildi, yine de utanmamış, üstüne birbirlerinin boyunlarını ısırmaya bile cesaret etmişlerdi..
Pekin’de böyle pek çok kadın yoktu, yani rüzgarların kuvvetli ve esintili olduğu kırsal kesimde çok daha mı umursamazlardı?
Yu Xiu, her ikisinin gölgesi de üst üste geldikçe kaşlarını çattı, yüzü bir tiksinti kırıntısı gösterdi ve bir an için ayak izlerinde durdu, hemen dönüp uzaklaşmadan önce yanlarına yaklaşmaya cesaret edemedi.
İkisi de yürüyebildikleri kadar hızlı yürüdüler.
Cui Buqu Feng Xiao’yu hemen serbest bıraktı, hatta iki adım geriye gitti.
Feng Xiao: ……
Cui Buqu ellerini kaldırdı, “Beni itip kakmadan önce Komutan Feng, neticede kasları olmayan zayıf bir bilginim, geçen seferkiyle aynı şeyi göze alamam, beni adeta duvara dayadığınız zamanki gibi.”
Feng Xiao sabırsızca söylendi, “Saçmalamayı kes, onların peşinden koş!”
Gün içinde pek çok insan vardı, bu yüzden Yu Xiu ve arkadaşı müttefikten ayrıldıktan sonra, insan dalgalarının orada burada yürüdüğü sokaklara gittiler.
Cui Buqu’nun beli, ilerlerken Feng Xiao tarafından tutuldu. Ayaklarının altında sadece yumuşak bir rüzgar hissetti, sonra tüm bedeni hareket etti, aslında yolculukları sorunsuz ve hızlıydı ve yoldan geçenlere denk gelmemişlerdi.
Çok ileride, Yu Xiu ve arkadaşı bir erişte tezgahında oturuyorlardı.
İnsanlar dördünün etrafında dolaşıyordu ve aralarında kimse yoktu ama bu onları daha da şüpheli ve konuşmak için daha uygun hale getirmişti.
“Daha fazla yaklaşamayız.” Feng Xiao söylendi ve oturmak için yakınlarda bir çay evi aradı.
Aralarında şimdi üç ila beş tezgah vardı. Bu mesafe yeterince güvenliydi ama Feng Xiao’nun işitmesi son derece iyi olsa bile, ne hakkında konuştuklarını duyması imkansızdı.
“Yu Xiu’nun dövüş sanatları seninkinden üstün mü?” Cui Buqu merakla sordu.
“Biraz fark var.” Feng Xiao bir çay bardağı çıkardı ve onları düzgün bir şekilde düzenledi, sonra bir demlik çay sipariş etti, ancak hemen çayı doldurmadı, önce bardakları yıkadı. Çayı bardağa dökerek sıcak suyla durulayın, sonra o suyu diğer bardağa dökün, ardından en sonunda tamamen dökün.
Ç.N. (yani sıcak su ile bardakları çalkalıyor önce, tam oturtturamadım cümleyi.)
Bunu toplam beş kez yaptı sonunda tiksinti dolu bir bakışla durdu. “Şimdi biz bilinmeyendeyiz ve Yu Xiu bilinende ve bu bir avantaj. Gerekçelerinin ne olduğunu öğrenmeden önce, varlığımızı bilmesine izin veremeyiz. Ona bakıp durma, yetenekli dövüş sanatçılarının hisleri keskindir, bunu hissedebilir.”
Cui Buqu bakışlarını çevirirken yavaşça şöyle dedi: “Ne hakkında konuştuklarını okuyorum.”
Feng Xiao: “Okuyor musun?”
Aniden aydınlandı, “Dudak okumak mı?” Cui Buqu, “Mhm.”
Feng Xiao, Cui Buqu’nun en beklenmedik anlarda ona sürprizler yapmaktan asla geri kalmadığını inkar edemezdi. “Ne konuşuyorlar?”
Cui Buqu, “Diğer adamın sırtı bana dönük, bu yüzden onu göremiyorum. Etrafta çok fazla insan var, görüşüm neredeyse sıklıkla engelleniyor. Sadece Yu Xiu’nun iki cümle söylediğini söyleyebilirim. Birincisi: Duan Qigu doğum günü partisine gider mi? İkincisi: Bunu yapmana izin vereceğim.”
Feng Xiao Yu Xiu’ya bir bakış attı, ikincisi ayağa kalkıp gitmeye hazırdı ve hızla kalabalığa karıştı, nerede olduğunu artık göremiyordu.
“Bunu nasıl görüyorsun?” Feng Xiao sordu.
Cui Buqu, “Birincisi, Yu Xiu ve Duan Qigu birbirlerini tanıyor olabilir, ancak Duan Qigu’nun Yu Xiu’nun Qiemo’ya geldiğinden haberi yokmuş. İkincisi de, Duan Qigu’ya zarar vermek anlamına gelebilirler.”
Feng Xiao alçak bir sesle, “Yu Xiu çok gizemli biri. Prens Jin’in bin mil uzakta yaşayan bir at hırsızıyla ilişkisini paylaşması da imkansız olurdu.”
Cui Buqu bunun Feng Xiao’nun bir bilgiyi bir bilgiyle takas etmek istediği anlamına geldiğini biliyordu, bu yüzden, “Zuoyue Bürosu ancak Prens Jin’i takip etmeden önce Tiantai Sektinden olduğunu öğrenebilirdi. Aslında oldukça genç görünüyordu, ancak o kadar beceriye sahipti ki, bu Sekt’in onu tüm varı yoğuyla eğittiğinin kanıtı. Duan Qigu bunca yıldır kırsal kesimde yaşıyor, Jiangnan’a hiç gitmemişti, bu yüzden mantıklı bir anlamda ikisinin de birbirini tanıması imkansız.”
Feng Xiao, “Çok çalıştı ama bu Sektte kalmak istediği anlamına gelmez. Benim gibi güzellik ve dövüş becerilerinde eşsiz kişiye bakın, bu kadar genç yaşta böyle başarılar kazandı, elbette bu dünyada benzerleri vardır.”
“Eh-” Cui Buqu aniden aşağı bakmadan ve bir şey düşürmüş gibi aramaya başlamadan önce vücudunu sıvazladı.
“Gördün mü?” Cui Buqu merakla sordu.
Feng Xiao, “Neyi gördüm mü?”
Cui Buqu, “Yüzün, nereye gitti?”**
Feng Xiao: ……
Sonunda rakibini alt ettikten sonra Cui Buqu kendini tamamen rahat hissetti ve devam etti, “Duan Qigu ile Yu Xiu arasındaki olası ilişkiyi araştırmayalım. Duan Qigu’nun yanında birçok yetenekli savaşçısı var, kendisi de yetenekli bir dövüş sanatçısı, Yu Xiu bu konuyu kendi ele alsa bile, bırakın başkalarını, kendisi bile başaramayabilir. Peki Yu Xiu’nun bulmak istediği kişi hakkında, ona yaklaşmamız ne kadar sürer?”
Feng Xiao çenesine dokundu, “Zehir mi? Kadınlar mı? Bunlar doğru değil. Bu kadar kolay olsaydı, Duan Qigu bunca yılda ölmüş olurdu ve ondan nefret eden daha fazla insan olurdu. Eğer bunu yapacak kişi Yu Xiu değilse, o zaman uygun bir an araması gerekecekti ve en iyisi Duan Qigu’nun gardını almadığı veya herhangi bir savunma yapamadığı zaman olacaktı …… ”
Buraya kadar konuşurken sanki bir şey düşünmüş gibiydi. Cui Buqu’ya bakmak için başını kaldırdı.
Her ikisi de birbirine baktı ve aynı anda “Doğum günü partisi!”
Bu sözler havada dağılırken, Yu Xiu ile aynı masayı paylaşan adam ayağa kalktı ve hesabı ödedi, sonra ters yöne gitti.
Feng Xiao ve Cui Buqu daha fazla umursamazlık yapamadılar ve hemen onu takip ettiler.
“Dövüş sanatları söz konusu olduğunda o kişinin becerileri nasıl?” Her zamanki gibi Cui Buqu koşarken çekiştiriliyordu ama burada Feng Xiao ve diğerinin mesafesinin inanılmaz derecede yakın olduğunu ve Yu Xiu’yu takip ederken olduğu kadar tetikte olmadığını fark etti.
“Fena değil, ama beni anlayacak kadar değil” Feng Xiao.
Diğeri ne hızlı hareket ediyor gibiydi, ne de acelesi yokmuş gibi yavaş hareket ediyordu. Hatta yol kenarında durdu ve yürümeye devam etmeden önce iki hamur işi ve biraz yiyecek aldı.
İkisi de bir süre onu takip etti, ancak o kişinin sadece sıradan yerleri ziyaret ettiğini fark ettiler. Etraflarında normal sivil evler vardı ve girdiği malikanede kapının dışında oynayan iki çocuk bile vardı. Onu gördüklerinde ona ‘Baba’ diye seslendiler ve onlara aldığı yemeği verdi.
Bir eliyle bir çocuğun elini tutarken, diğer çocukla konuşurken gülümseyerek onu kollarına taşıdı.
Feng Xiao ve Cui Buqu artık onu takip etmediler, bunun yerine dağıldılar ve adamlarına bu kişinin geçmişini araştırmalarını emretmek için sırasıyla Jiejian Bürosu ve Zuoyue Bürosu’nun kalesine yol aldılar. Cui Buqu’un yanındaki adamlar beş ila altı yıldır Qiemo’da yaşıyorlardı ve şehirdeki olaylara, özellikle de bazılarını elinde tutan tanınmış kişilere tamamen aşinaydılar Sadece bu adamları araştırması için göndermesi gerekiyordu ve ona hızlı sonuçlar getireceklerdi.
“Efendim, o malikanede yaşayan adam Tong Yangshu, Xing Mao’dan sorumlu üçüncü kişidir.”
Cui Buqu’nun ifadesi, sorduğunda tereddütsüzdü, “Xing Mao’nun yönetiminde sorumlu birçok kişi var.”
Diğeri ona saygıyla cevap verdi, “Bu doğru. Xing Mao’nun işi çok büyük, ailesi dışında, evindeki meseleleri halletmesine yardımcı olan sorumlu üç kişi var.
Söylentilere göre, ilk sorumlu, aralarındaki inciler arasındaki incidir, bu yüzden şöhreti oldukça büyüktür. Normal insanların onunla tanışması kolay değildir. Sorumlu olan ikincisi, Xing Mao’nun dış işleriyle ilgilenmede yardımcı oluyor ve sorumlu olan üçüncüsü daha önemsiz meselelerle ilgileniyor.”
Son cümleyi duyduğunda, Cui Buqu kalbinin titrediğini hissetti, sanki gizemdeki anahtarı bulmuş gibi.
“Xing Mao’nun annesinin doğum gününün birkaç gün sonra olduğunu duydum, bu yüzden bu doğum günü partisinin düzenlemeleri üçüncü sorumluya mı emanet edildi?”
Astı, “Her şey yolunda giderse, düzenleme bu olurdu.” dedi.
Kesinlikle yakında görülmesi gereken ilginç bir gösteri olacak. Diye düşündü Cui Buqu. Burada daha fazla oyalanmak istemedi, bu yüzden hızlıca hana geri döndü.
Feng Xiao ondan daha erken dönmüştü ve odada sıkıntılı bir ifadeyle birkaç hamur işi ve yemeğe gömülmüş haldeydi.
Cui Buqu’un kapıyı içeri ittiğini görünce gülümsedi, “Bir şey bulmuş gibisin?”
Cui Buqu merakla sordu, “Neden bu kadar mutlusun? Duan Qigu ile hesaplaşmanız gereken bir şey mi var? Yakında öleceği için mutlu musun?”
Feng Xiao, “Duan Qigu’ya karşı hiçbir duygum yok ama birinin onun ölmesini istediği gerçeği doğru. Mutluyum çünkü kendimi uykulu hissettiğim gibi biri bana yastık ikram etmeye geldi.”**
Masadan bir davetiye çıkardı ve Cui Buqu’ya doğru fırlattı.
Cui Buqu onu aldı ve baktı, yüzü şaşkınlıkla doluydu.
Feng Xiao kaşlarını kaldırdı, gurur duyarak, “Söyle bana mutlu olmalı mıyım yoksa olmamalıyım?”
Cui Buqu başını salladı, “Bu gerçekten mutlu olmayı hak eden bir şey.”
‘Kucha Kralı’nın yeğeni’ kimliği açığa çıktığından, Xing Mao’nun annesinin doğum günü partisine davet buraya gönderilmişti. Xing Mao’nun ağının hızlı olduğu ve inanılmaz derecede kurnaz olduğu görülebiliyordu. Uzun yıllar Qiemo’da yaşamasına şaşmamalı.
Feng Xiao, Yu Xiu ile konuşan adamın kimliğini de öğrenmiş olabilir, “Xing Mao’nun malikanesinden sorumlu üç adam, Prens Jin’in stratejisti ve Tiantai Sekt’inin müritlerinin katılımıyla eklendi, bu gerçekten ilginç! Başlangıçta davetiye almanın bir yolunu düşünemedim ama görünüşe göre Kucha Kralı’nın adı gerçekten faydalı.”
Cui Buqu aniden çok iyi huylu bir şekilde konuştu, “Karım, bebeğini yeni kaybettin, bu yüzden vücudun zayıf ve iyi dinlenmeli. Bugün ayrıca cesedi incelediğiniz için kendinizi strese soktunuz, bu yüzden bu doğum günü partisine katılmanıza gerek yok. Benim için Qian Xiao’yu getirmek yeterliydi.”
Feng Xiao, “Bırakın bir bebeği, kocanın iyiliği için, A-Feng tereddüt etmeden kaynayan bir su kabına bile sıçrar. Doğum günü kısmında bir şey olursa ve ben senin yanında değilsem, nasıl kendimi güvende hissedebilirdim?”
**Bunun anlamı: Beni uzaklaştırmaya ve tüm ihtişamı kendin için almaya çalışma.
Cui Buqu gülümsedi, “Karısı evlendikten sonra kocasını takip eder, eğer bir eş gibi davranamazsan, seni boşamaktan başka seçeneğim olmaz.”
Feng Xiao, “Karın, ben bir bebeğimi kaybetmiş olsam da, rahmimde senin olan başka bir bebek var. Kocam gerçekten bu kadar kalpsiz ve duygusuz biri mi?”
İkisi de tekrar saçmalamaya başladılar ama gerçekte Cui Buqu, Feng Xiao’nun doğum günü partisine gitmesine izin vermeyi reddetti, ancak Feng Xiao her iki şekilde de gitmekte ısrar etti. Diğeri gitmesine izin vermeyi reddederse, o zaman kesinlikle Cui Buqu’un planlarını mahvetmenin yollarını bulacaktı.
Qiao Xian, Cui Buqu’u kontrol etmeye gidiyordu, tam kapılarının önünde dururken, Cui Buqu’un şöyle dediğini duydu: “Sen benim mirasçı yetiştirmem için sadece bir araçsın, kendini aşma.”
Qiao Xian: ……
Hayatı boyunca neyi yanlış yaptığını merak ederek kapıda durdu.
————
**Yüzün: Cui Buqu, Feng Xiao ile ‘kalın yüzlü’ olduğu için alay ediyor – utanmaz, narsist.
**İnsanlar genellikle utanmaz’ı ‘kalın yüzlü’ olarak tanımlarlar, ancak Cui Buqu’ya göre Feng Xiao’nun yüzü o kadar kalın ki tamamen düştü. Bununla ilgili tatlı bir meme bırakıyorum 🙂
***Çünkü uykulu hissettiğim gibi, biri bana bir yastık ikram etmeye geldi: Bir ifade şu anlama geliyor, tıpkı Feng Xiao’nun doğum günü partisine nasıl katılabileceğini düşündüğü gibi, biri ona amacına ulaşmasına yardımcı olacak bir şey verdi.
❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀
Önceki Bölüm ♡♡♡♡♡ Sonraki Bölüm
